Apologeet.nl
Is het Joodse volk Gods uitverkoren volk?Heb je je ooit afgevraagd wat de Bijbel zegt over de toekomst van Israël? Voor velen roept dit onderwerp nieuwsgierigheid en vaak ook verwarring op. Geen paniek! Dat gevoel is niet vreemd.
Wat het alleen lastig maakt, is dat dit onderwerp door velen benaderd wordt alsof het een één-tweetje is. Dat jij dat nu niet snapt, komt simpelweg omdat je de Bijbel niet goed leest! Deze houding maakt dat velen het onderwerp vermijden en als ze er al over spreken wordt het nooit echt duidelijk wat die specifieke rol van Israël nu precies is—als Israël überhaupt nog een rol heeft.
Het lijkt me goed om hier samen met jullie naar te kijken en te zien wat we vanuit de Bijbel kunnen leren over de tegenwoordige en toekomstige rol van het Joodse volk. Ik wil later in deze video ook een onderscheid maken tussen het volk Israël en de individuele Israëliet. De video wordt weer wat langer, maar in de beschrijving kun je de verschillende hoofdstukken terugvinden.
Israël is door God gekozen
Eerst maar een beginnen met één van de bekende teksten uit het Oude Testament.
Deuteronomium 7:6-8
Want u bent een heilig volk voor de HEERE, uw God. De HEERE, uw God, heeft ú uitgekozen uit alle volken op de aardbodem om voor Hem tot een volk te zijn dat Zijn persoonlijk eigendom is. Niet omdat u groter was dan al de andere volken heeft de HEERE liefde voor u opgevat en u uitgekozen, want u was het kleinste van al de volken. Maar vanwege de liefde van de HEERE voor u, en om de eed die Hij uw vaderen gezworen had, in acht te houden, heeft de HEERE u met sterke hand uitgeleid en heeft Hij u verlost uit het slavenhuis, uit de hand van de farao, de koning van Egypte.
Wanneer we spreken over een uitverkoren volk gaan bij velen de gedachte al gelijk uit naar Israël. Toch moeten we ons realiseren dat die roep veel eerder begon. Hiervoor moeten we naar Abraham, de stamvader van de Israëlieten. We gaan even naar Genesis en dan moet je opletten waar ik de klemtoon leg, dat is belangrijk voor later in deze video.
Genesis 18:18-19
Immers, Abraham zal zeker tot een groot en machtig volk worden, en alle volken van de aarde zullen in hem gezegend worden. Want Ik heb hem uitgekozen, opdat hij aan zijn kinderen en zijn huis na hem bevel zou geven om de weg van de HEERE in acht te nemen, door gerechtigheid en recht te doen, opdat de HEERE over Abraham zal brengen wat Hij over hem gesproken heeft.
De roeping van Abraham was bijzonder. Abraham leefde zo’n 400 jaar ná de zondvloed. In die tijd was nog niet zo’n grote verscheidenheid aan volken. We zien in de Bijbel dat de mensen min of meer in stadstaten leefden. Het is pas veel later in de geschiedenis dat we grote naties zien ontstaan zoals de Babyloniërs en de Assyriërs. Abraham kwam uit één van die stadstaten waar de afgoderij en het veelgodendom hoogtij vierde.
God riep Abraham naar een land waarvan hij niet wist waar het was. Toch vertrouwde hij op Gods aanwijzingen. Abraham beloofde dat hij God zou dienen in alles en op die manier bracht hij de waarheid over God weer terug in een wereld dat opnieuw afgedwaald was van zijn Schepper.
Om de naties te zegenen
We hebben al gelezen dat God Abraham uitkoos om tot een groot volk te worden. Dat hebben we werkelijkheid zien worden in het volk Israël dat voortkwam uit Jakob, Abraham’s kleinzoon. In die belofte lag nog een andere belofte, namelijk dat de naties van de wereld gezegend zouden worden door de natie Israël.
Het ultieme doel van Israël is dus om een licht voor de wereld te zijn. Maar hoe dan? Als we eerlijk de Bijbel lezen zien we maar al te vaak dat Israël er een potje van maakt. Keer op keer lopen ze bij God weg en gaan ze de goden van andere volken achterna.
Toch zien we dat er heel praktische zegeningen uit het volk voortkwamen. Ik noem Mozes maar even als voorbeeld. Deze bijzondere man heeft de wereld compleet op z’n kop gezet met de wetten en regels die hij van de Heer ontving. Wij kijken wel eens fronsend naar de Oudtestamentische wetten. De wetten lijken ons soms prehistorisch aan te doen. Maar vergis je niet! De wetten in het Oude Testament waren hun tijd ver vooruit. Er was geen ander volk met wetten waarin bijvoorbeeld de slaven, vrouwen, weeskinderen en weduwen zo goed beschermt waren als in de wetten van Mozes.
En als we het toch over Mozes hebben—wat te denken van zijn inspanningen om alle geschriften van vóór zijn tijd bij elkaar te zoeken? Het was naar alle waarschijnlijkheid Mozes die de eerste 11 hoofdstukken van Genesis bij elkaar heeft gebracht. De geschiedenis van vóór de zondvloed was eerder al mee genomen door Noach en in de volgende generaties overgeleverd, mogelijk mondeling, maar meer waarschijnlijk door middel van tabletten of andere vormen van schrijven.
Maar we zien bijvoorbeeld ook dat toen de Israëlieten uit Egypte wegtrokken er een grote groep mensen uit allerlei andere volken met hen mee ging. Later zien we dat de hoer Rachab en haar familie een veilige toevlucht zochten bij Israël. En zo zien we door de geschiedenis heen dat Israël een veilige basis was voor vreemden.
Wie u zegent, zal ik zegenen […]
Dat de volken in hem (Abraham) gezegend zullen worden, gaat om meer dan alleen de wetten en overlevering van de oude geschriften. Ik kom daar later nog even op terug. Eerst moeten we nog even kijken naar een belofte die God eerder maakte aan Abraham. Die belofte lezen we in
Genesis 12:2-3
Ik zal u tot een groot volk maken, u zegenen en uw naam groot maken; en u zult tot een zegen zijn. Ik zal zegenen wie u zegenen, en wie u vervloekt, zal Ik vervloeken; en in u zullen alle geslachten van de aardbodem gezegend worden.
De vraag die bij velen opkomt, is wie we nu eigenlijk moeten zegenen. Als we de Bijbel lezen lijkt het erop dat het niet over alle nakomelingen van Abraham gaat—er lijkt immers weinig vrede en zegen uit te gaan van Ismael, de zoon die Abraham met Hagar had. Het gaat hier toch echt om de beloofde nakomeling van Abraham, Izaak en diens zoon Jakob, die later Israël genoemd wordt.
Dit kunnen we opmaken uit bijvoorbeeld de gebeurtenis in Numeri. De Koning van Moab was doodsbenauwd toen hij hoorde dat de twaalf stammen van Israël er aankwamen. Deze twaalf stammen waren de nakomelingen van Jakob. De koning haalde de waarzegger Bileam erbij om het volk Israël te vervloeken. Toen Bileam de vloek wilde uitspreken zorgde God ervoor dat er iets heel anders uit zijn mond kwam.
Numeri 24:9
Hij kromt zich, hij legt zich neer als een leeuw, als een leeuwin; wie zal hem doen opstaan? Wie u zegent, is gezegend, wie u vervloekt, is vervloekt!
Spreekt Bileam hier over de twaalf stammen van Israël? Jazeker, kijk maar wat er in Numeri 24:5 staat:
Hoe goed zijn uw tenten, Jakob! uw woningen, Israël!
Sommige zullen dit belachelijk vinden omdat we door de gehele geschiedenis heen zien dat Israël zich keer op keer misdraagt. Toch missen deze mensen het punt! Het gaat er niet om dat Israël het zou verdienen om uitverkoren te zijn. Gods keuze is een keuze uit genade. Hij deed het voor de zegening van de volken. God is toegewijd aan Zijn belofte omwille van Zijn eigen naam. Het getuigt van Gods trouw.
Gods zegen hangt niet af van iemands absolute rechtvaardigheid. Je hoeft niet te denken dat het de Here vervuld van blijdschap als Hij ziet hoe Israël in sommige gevallen handelt. Nee, het is genade en daarom zijn wij ook geroepen om te zegenen. Niet omdat Israël, of wie dan ook, het verdiend, maar omdat we genadig willen en moeten zijn. Het gaat er ook niet om dat we alle politieke handelingen van Israël zonder meer moeten goedkeuren. Nee, het gaat er om dat we genade blijven tonen.
Wat brengt het zegenen van Israël ons?
Wat brengt het ons als we publiekelijk Israël zegenen? Dat is een goede vraag waarvan het antwoord niet makkelijk te geven is. Het lijkt soms averechts te werken als we op komen voor Israël. Men kan heel vijandig reageren. Maar toch vinden we de opdracht in Gods woord.
Psalm 122:6
Bid om vrede voor Jeruzalem, laat het goed gaan met hen die u liefhebben.
Als je Israël zegent, zul je gezegend worden. Niet per se financieel of in materialistisch opzicht. De zegen die we mogen ontvangen gaat dieper. In een breder begrip zien we, wanneer we naar het wereldtoneel kijken, dat het over het algemeen een stuk beter gaat met de landen die pro Israël zijn dan met de landen die Israël vijandig gezind zijn.
Maar nog belangrijker, Jeruzalem zal het toneel zijn van de wederkomst van Christus.
Handelingen 1:11
[…] waarom staat u omhoog te kijken naar de hemel? Deze Jezus, Die van u opgenomen is naar de hemel, zal op dezelfde wijze terugkomen als u Hem naar de hemel hebt zien gaan.
Zacharia 14:4a
Op die dag zullen Zijn voeten staan op de Olijfberg, die voor Jeruzalem ligt, ten oosten ervan. […]
Als de Here Jezus terugkomt zal Hij een permanente vrede vestigen binnen haar muren. Alle christenen zouden verlangend moeten uitzien naar Zijn wederkomst. Daarom moeten we bidden voor de vrede van Jeruzalem want dat is de tijd dat de Vredevorst in Jeruzalem zal regeren.
Redding uit de Joden
We hebben Genesis 18 al even voorbij laten komen waar geschreven staat dat alle volken van de aarde zullen in hem (Abraham) gezegend worden.
Christenen die hun Bijbel kennen weten dat de “redding uit de Joden is” (Johannes 4:22). Deze redding die komen zou door de Messias (de Gezalfde), was een redding waarop het Joodse volk duizenden jaren heeft gewacht.
Hoewel het Joodse volk no steeds dagelijks bidt voor de komst van de Messias, zoals in het Oude Testament is voorspeld, begrijpen christenen dat de Messias al gekomen is. Vele Joden hebben geen acht geslagen op de profetie van Micha.
Micha 5:1
En u, Bethlehem-Efratha, al bent u klein om te zijn onder de duizenden van Juda, uit u zal Mij voortkomen Die een Heerser zal zijn in Israël. Zijn oorsprongen zijn van oudsher, van eeuwige dagen af.
Deze lang verwachte Messias was totaal niet wat de Joden hadden verwacht. Jezus diende namelijk niet alleen Zijn eigen volk, maar Hij gaf Zijn volgelingen ook de opdracht om de redding bekend te maken aan de heidenvolken.
Markus 16:15-16
En Hij zei tegen hen: Ga heen in heel de wereld, predik het Evangelie aan alle schepselen. Wie geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn, zal zalig worden, maar wie niet geloofd zal hebben, zal verdoemd worden.
Hierin zien we Gods ultieme bedoeling met Zijn volk. Het volk Israël was altijd bedoeld als zegen voor de wereld. Het is niets om ons voor te schamen.
Romeinen 1:16
Want ik schaam mij niet voor het Evangelie van Christus, want het is een kracht van God tot zaligheid voor ieder die gelooft, eerst voor de Jood, en ook voor de Griek.
Is Israël nog steeds Gods volk?
Nu wordt het lastig want we hebben het allemaal wel eens horen zeggen dat, toen de Joden Jezus verwierpen, ze ook hun unieke positie verwierpen en dus verloren. Maar dit zorgt direct voor problemen met andere delen uit de Bijbel. Wat te denken van de godvrezende Simeon, die vervuld van de Heilige Geest naar de Tempel toekwam om het kind Jezus te ontmoeten.
Toen hij Jezus in zijn armen nam, riep hij in Lukas 2:32 “Een licht om de heidenen te verlichten en om Uw volk Israël te verheerlijken.” Ook Anna, de profetes, zei iets opmerkelijks in vers 38 “zij sprak over Hem tot allen die de verlossing in Jeruzalem verwachtten.”
Waarom zouden Simeon en Anna spreken over verheerlijking van Israël en de verlossing in Jeruzalem? Beidde gebeurtenissen hebben we nog niet meegemaakt. Als Israël geen rol meer speelt in de wereldgeschiedenis dan zouden dit loze woorden zijn geweest.
Jezus’ liefde voor Israël werd al snel duidelijk en de eerste Joodse gelovigen waren een feit. Het waren de Joodse gelovigen die de boodschap van redding aan de niet-Joden brachten. Hun inspanningen veroorzaakte een enorme groei van het aantal gelovigen in de eerste eeuwen.
Gods plan gaat door. Hij is trouw aan zijn woord. Dat is maar goed ook! Als God zijn onvoorwaardelijke verbond of één van zijn beloften zou verbreken, zou dat betekenen dat Hij onbetrouwbaar is. Dat sommige denken dat Israël vervangen is door de kerk heeft te maken met hun interpretatie van het verbond op de berg Sinaï. In Exodus 19:5 lezen het volgende
Nu dan, als u nauwgezet Mijn stem gehoorzaamt en Mijn verbond in acht neemt, dan zult u uit alle volken Mijn persoonlijk eigendom zijn, want heel de aarde is van Mij.
Voor sommigen is het duidelijk, Israël kwam zijn afspraken niet na, dus heeft God Zijn verbond verbroken. Maar Gods belofte was al gemaakt vóór de tijd dat Israël haar wetten op de berg ontving. God beloofde dat, ondanks de ongehoorzaamheid Israël, Hij het verbond met Abraham, Izzak en Jakob niet zou vergeten.
Leviticus 26:44-45
Maar bovendien: wanneer zij in het land van hun vijanden zijn, dan zal Ik hen niet verwerpen en niet van hen walgen door hen te vernietigen en Mijn verbond met hen te verbreken, want Ik ben de HEERE, hun God. Ik zal ter wille van hen denken aan het verbond met de voorouders, die Ik voor de ogen van de heidenvolken uit het land Egypte geleid heb om hun tot een God te zijn. Ik ben de HEERE.
Zijn Israëlieten automatisch behouden?
Nu even een kritische noot! Tot nu toe heb ik vooral gesproken over de natie Israël. Israël als natie is inderdaad een uitverkoren volk, maar betekent dit dan ook dat de individuele Israëlieten of Joden hoe dan ook voor de eeuwigheid behouden zijn? Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen door hierop met ‘nee’ te antwoorden.
Israël als volk had en heeft de status van uitverkoren zijn. Het betekent dat de Here God dit volk door de eeuwen heen heeft beschermd en gebruikt om Zijn plan te voltooien. Dit betekent niet dat de individuele Israëliet automatisch eeuwige redding ontvangt. Door de geschiedenis heen heeft de Here duidelijk gemaakt dat eeuwige redding alleen mogelijk was en is door geloof!
De Oudtestamentische mensen konden alleen door God gerechtvaardigd worden als ze hun vertrouwen op Hem stelde. Door het hele Oude Testament heen zien we de profeten die oproepen tot geloof. Dat geloof moest getoond worden door gehoorzaamheid. De Israëlieten wisten immers nog niet op welke manier de Heer precies zou gaan redden. Petrus maakte dit duidelijk in zijn eerste brief.
1 Petrus 1:10-11 (bb)
De profeten hebben al over die redding geprofeteerd. Ze hebben geprobeerd te begrijpen hoe die redding zou komen. De Geest van God had al aan hen verteld dat de Christus zou moeten lijden. Ook had Hij hun al verteld over de hemelse macht en majesteit die Hij daarna zou hebben. Maar ze begrepen niet wanneer dat zou zijn en hoe het precies zou gebeuren.
Dus ondanks dat de Oudtestamentische Israëliet niet exact wist hoe God een zou redden, ze wisten wel dat het ging gebeuren door het geloof dat ze in Hem hadden—ze moesten vertrouwen dat Hij het zou gaan doen.
Het volmaakte offer van de Here Jezus verving de dierenoffers onder het Mozaïsche verbond. Door Zijn dood werd Hij “de Middelaar van het nieuwe testament […] tot verzoening van de overtredingen die er onder het eerste verbond waren, de geroepenen de belofte van de eeuwige erfenis ontvangen.” (Hebreeën 9:15). Christus zorgde voor eeuwige verlossing voor alle gelovigen, inclusief degenen die onder het eerste verbond geroepen waren.
Zowel het Oude als het Nieuwe Testament leren dat er maar één manier van verlossing is: door Gods genade door geloof alleen. Dus een Israëliet is niet automatisch een gered persoon—ook al behoort de Israëliet tot het uitverkoren volk. Oók de Israëliet zal zich persoonlijk in geloof tot de Messias, de Here Jezus, moeten keren om gered te worden.
Wat hebben we nu aan Israël?
Behalve dat de gebeurtenissen rondom Israël sensationele beelden in het nieuws opleveren moeten we ons ook goed realiseren dat het niet voor niets is dat Israël nog steeds het middelpunt van de aandacht is.
Er zijn nog diverse profetieën die nog steeds moeten uitkomen. We geloven in een God van trouw. Dit betekent dat Hij woord houdt.
Vele profetieën hebben we al uit zien komen. Ik heb de geboorte van de Here Jezus al genoemd. Maar wat te denken van het moderne Israël dat ontstond in 1948 als een soevereine natie. De oprichting van de staat volgde op een eeuwenlang verlangen naar terugkeer en vervulde belangrijke voorspellingen uit het Oude Testament. Van Jesaja 11:11-12, waarin gesproken wordt over het verzamelen van de ballingen, tot Ezechiël 36:24, waarin gesproken wordt over de terugkeer naar het land. Het begrijpen van de profetieën helpt ons om te duiden wat er in de wereld gebeurd.
De Bijbel spreekt ook over de wederkomst van Jezus en dat Hij een duizendjarige heerschappij op aarde zal vestigen. Dit wordt ook wel het duizendjarig rijk genoemd. Israël speelt een cruciale rol in deze tijd. Tijdens deze periode zal God de natie Israël herstellen, waarmee oude profetieën uit boeken als Ezechiël en Micha worden vervuld. De oprichting van Israël in 1948 is een belangrijke stap in de vervulling van deze profetieën.
Maar zelfs nog voordat het duizendjarig rijk wordt gesticht spreekt Gods woord over een belangrijke rol voor de Israëlieten.
Openbaringen 7:4
En ik hoorde het aantal van hen die verzegeld waren: honderdvierenveertigduizend waren er verzegeld uit alle stammen van de Israëlieten.
Niets in deze tekst leidt tot de interpretatie van de 144.000 als iets anders dan een letterlijk aantal Joden—12.000 genomen uit elke stam van de kinderen van Israël, volgens verzen 5-8. Eerder had Zacharia al voorspeld dat Israël zich zou bekeren en zich tot God zou keren.
Zacharia 12:10
Maar over het huis van David en over de inwoners van Jeruzalem zal Ik de Geest van de genade en van de gebeden uitstorten. Zij zullen Mij aanschouwen, Die zij doorstoken hebben. Zij zullen over Hem rouw bedrijven, als met de rouwklacht over een enig kind; en zij zullen over Hem bitter klagen, zoals men bitter klaagt over een eerstgeborene.
Maar ook Paulus spreekt van dit moment in Romeinen 11:25-27
Want ik wil niet, broeders, dat u geen weet hebt van dit geheimenis (opdat u niet wijs zou zijn in eigen oog), dat er voor een deel verharding over Israël is gekomen, totdat de volheid van de heidenen is binnengegaan. En zo zal heel Israël zalig worden, zoals geschreven staat: De Verlosser zal uit Sion komen en zal de goddeloosheden afwenden van Jakob. En dit is het verbond van Mij met hen, wanneer Ik hun zonden zal wegnemen.
De 144.000 Joden lijken een soort ‘eerstelingen’ (Openbaring 14:4) van dat verloste Israël te zijn. Hun missie lijkt te zijn om de wereld tijdens de grote verdrukking het evangelie te verkondigen. Als gevolg van hun bediening zullen miljoenen—“een grote menigte, die niemand tellen kon, uit alle naties, stammen, volken en talen,” (Openbaring 7:9)—tot een levend geloof in Christus komen.
Israël geeft zicht op de toekomst
Ik geloof dat Israël als natie dus nog steeds Gods uitverkoren volk is. Dat wil niet zeggen dat alles wat dit volk doet goed is. Nee verre daarvan! We zien keer op keer dat het volk afdwaalt van De Schepper. Oók de individuele Israëliet heeft redding nodig en die redding komt alleen door geloof in de Here Jezus. Gods plan van geestelijke verlossing—en met ‘geestelijke verlossing’ bedoel ik het volledige herstel van de relatie met de Vader—door de Messias is beschikbaar voor iedereen die berouw toont en gelooft dat Jezus ons heeft bevrijd van de zonde door Zijn bloed (Jesaja 53 en Openbaring 1:5).
Israël als volk heeft echter nog steeds een rol te spelen. Als gelovigen wachten we nu op de tweede komst van de Here Jezus, wanneer hij komt om Israël te verdedigen en te regeren vanuit Jeruzalem.
Zacharia 12:10
Maar over het huis van David en over de inwoners van Jeruzalem zal Ik de Geest van de genade en van de gebeden uitstorten.
Openbaringen 1:7
Zie, Hij komt met de wolken, en elk oog zal Hem zien, ook zij die Hem doorstoken hebben. En alle stammen van de aarde zullen rouw over Hem bedrijven. Ja, amen.
De gebeurtenissen rondom Israël zijn dus niet voor niets aanleiding voor de journalisten om hun kranten en nieuwspagina mee te vullen. De eindeloze reportages over Israël laten één ding duidelijk zien, de gebeurtenissen werken naar een climax toe—de wederkomst van de Here Jezus Christus.
