Apologeet.nl
De beste PRO-CHOICE argumentenVeel van de pro-abortus argumenten zijn eigenlijk helemaal niet zo moeilijk te weerleggen. Daarom denk ik dat het goed is om dit samen met jullie uit te zoeken en te zien waarom wij als pro-lifers de meest logische positie innemen in dit debat. Ik ga hier een serie van maken. Maar ik zal waarschijnlijk niet elke keer dat ik een video maak een nieuw deel met dit onderwerp maken. Het kan best zijn dat het even duurt voordat ik een extra deel toevoeg, maar als ik dat doe, kun je het hier vinden.
Deel 1: Inleiding & wereldbeelden
Ontbijt en avondeten is voor ons gezin het moment om Bijbel te lezen en allerlei onderwerpen te bespreken. Normaal gesproken komen we op deze onderwerpen nadat we een stukje uit de Bijbel hebben gelezen. Hoog op de lijst staan onderwerpen als oorlog, moraal, relaties en heel vaak lijken we terug te komen op het onderwerp abortus.
Na een goed gesprek waren we het erover eens dat veel van de pro-abortus argumenten eigenlijk helemaal niet zo moeilijk te weerleggen zijn. Daarom denk ik dat het goed is om dit samen met jullie te doen en uit te zoeken waarom wij, als pro-lifers, de overhand hebben wat betreft rationaliteit en consistentie.
Er zijn veel argumenten die gebruikt worden in het pro-abortus kamp. Ik ga er dus een serie van maken. Ik ben echter niet van plan om me bij elke volgende video aan dit plan te houden. Misschien maak ik de volgende keer wel een video over een ander onderwerp. Maar met deze start kan ik in ieder geval doorgaan op dit thema wanneer ik maar wil.
In deze aflevering duiken we nog niet in de argumenten zelf. Eerst is het belangrijk om het grootste obstakel in dit hele debat aan te pakken, namelijk de manier waarop we naar de wereld om ons heen kijken.
Alles op zijn tijd
Zoals gezegd, voordat we in deze argumenten duiken, denk ik dat het goed is om uit te leggen waarom de meeste pro-lifers en pro-choicers het niet met elkaar eens kunnen worden. Erger nog, het lijkt erop dat beide partijen het erg moeilijk hebben om elkaars argumenten of gevoelens te begrijpen. Ik geloof echter wel dat de gemiddelde pro-lifers het veel beter doen dan de gemiddelde pro-abortus voorstander. Ik zal dat later wat meer uitleggen.
Waar heb ik het over? Wereldbeelden! Het is bijna altijd zo dat de twee partijen tegengestelde wereldbeelden hebben.
Pro-lifers en hun kijk op het leven
Veel pro-lifers zijn christenen, maar lang niet allemaal. Maar ook al zijn er mensen die geen religie belijden of die moslim zijn, meestal hebben ze, of gebruiken ze op zijn minst delen van, het christelijke wereldbeeld.
Dit wereldbeeld is gebaseerd op de leer van de Here Jezus. De leer van Jezus laat weinig ruimte voor een egoïstische levensstijl. Als echtgenoot ben ik bijvoorbeeld geroepen om mijn vrouw lief te hebben zoals Jezus de gemeente heeft liefgehad.
Efeziërs 5:25
Mannen, heb uw eigen vrouw lief, zoals ook Christus de gemeente liefgehad heeft en Zich voor haar heeft overgegeven
De tekst zegt duidelijk dat een man bereid moet zijn om zichzelf op te geven voor zijn vrouw. Dat is niet erg egoïstisch! Toch? Deze altruïstische (wat het tegenovergestelde is van egoïsme) levensstijl is door de hele Bijbel heen gemodelleerd. God is de God van de hulpelozen en zwakken.
Psalm 68:5
Vader van de wezen en Rechter van de weduwen: dát is God in Zijn heilige woning
In het christendom wordt altruïsme of onbaatzuchtigheid opgevat als een oprechte en belangeloze toewijding aan het welzijn van anderen. Dit concept is van groot belang in de christelijke leer en spoort gelovigen aan om de behoeften en het geluk van anderen boven hun eigen welzijn te stellen. Door zich in te laten met daden van vriendelijkheid en vrijgevigheid geven Christenen blijk van deze altruïstische principes, en weerspiegelen ze de leer van de Here Jezus én bevorderen ze een geest of houding van medeleven en empathie in hun gemeenschap.
Pro-choicers en hun kijk op het leven
Het pro-abortus kamp komt vaak met een heel ander uitgangspunt naar dit debat. Velen van hen—let wel! Niet allemaal—hebben een wereldbeeld dat kan worden uitgelegd als naturalistisch of materialistisch. Het is het wereldbeeld waarin mensen geen rekening houden met het bestaan van het bovennatuurlijke—natuur en materie is alles wat er is. Ze kijken naar de wereld en zien de dingen meestal alleen als producten van de natuur. In dit wereldbeeld is er geen inherent verschil tussen een dier en een mens. Beide zijn producten van evolutie, beide zijn een verzameling atomen. Ze erkennen wel dat mensen over het algemeen intelligenter zijn, maar velen vinden het moeilijk te begrijpen waarom mensen meer rechten hebben dan 'andere' zoogdieren zoals olifanten of apen.
Nogmaals, niet alle pro-choicers houden zich aan deze beschrijving, maar de meesten ontkennen op zijn minst het concept van zoiets als een menselijke ziel. En als ze geloven in de spirituele kant van het leven, dan wijzen ze dit meestal willekeurig toe aan een mens waarvan zij vinden dat het een volwaardig mens is. Met andere woorden, ze kennen dan zoiets als een geest alleen toe aan diegenen waarvan ze zeggen dat die als mens gekwalificeerd kan worden.
Dit wereldbeeld, dat ook wel 'seculiere wereldbeeld' wordt genoemd, houdt alleen rekening met altruïsme als het de gever tgoed uitkomt. Misschien heb je gemerkt dat je je goed voelt als je een goede daad verricht? Binnen het seculiere wereldbeeld is dit gevoel een grote drijfveer. Velen leven gewoon geen altruïstische levensstijl wanneer ze er geen credits voor krijgen. Toegegeven, we zien wel mensen die in alles heel altruïstisch zijn. Dus nogmaals, dit is geen wet die in steen gebeiteld is.
Het algemene thema in het seculiere wereldbeeld is echter het idee van hedonisme. Nog een moeilijk woord, ik weet het. Hedonisten zijn mensen die in de eerste plaats op zoek zijn naar hun eigen pleziertjes. Het moet goed voelen. Dit goede gevoel kan zowel emotioneel als lichamelijk zijn. De goede gevoelens kunnen bijvoorbeeld voortkomen uit beroemdheid en aanzien, uit het hebben van vrienden en het voelen van empathie, en uit het leren en waarderen van kunst. Het is je misschien opgevallen dat verschillende argumenten voor abortus perfect lijken aan te sluiten bij dit concept. Het gaat over: Ik, en mijn welzijn; mijn toekomst; mijn keuze; mijn lichaam; mijn geluk.
Waarom is iemands wereldbeeld van belang?
Misschien begrijp je nog niet waarom deze wereldbeelden zo belangrijk zijn. Nou, laat het me uitleggen.
Bijbel en autonomie
In de eerste plaats erkent de pro-life beweging het ongeboren kind als een echt mens. Velen zullen verwijzen naar de Bijbel waarin we kunnen lezen dat God het ongeborene al in zijn vroegste staat ziet. God verwijst niet naar de ongeborene als onmenselijk, nee Hij spreekt zelfs over de ongeborene als een persoon. We kunnen bijvoorbeeld lezen hoe God Jeremia zag en riep als profeet.
Jeremia 1:5
Voordat Ik u in de moederschoot vormde, heb Ik u gekend; voordat u uit de baarmoeder naar buiten kwam, heb Ik u geheiligd. Ik heb u aangesteld tot een profeet voor de volken.
Dit is waanzin in de ogen van veel pro-abortus activisten. Ten eerste erkennen velen de Bijbel niet als gezaghebbend en ten tweede geloven velen van hen niet in een hoger wezen. Dus wie ben jij om een oud boek te citeren en hen te vertellen dat het de waarheid spreekt? Pro-choicisten zullen het erg moeilijk vinden om te begrijpen waarom de pro-lifer niet voor zichzelf denkt. Zij menen namelijk dat mensen die in de Bijbel geloven niet zelfstandig kunnen denken. Het pro-choice standpunt is immers dat wij, als mensen, volledig autonoom zijn of moeten zijn in onze beslissingen. Niemand zou hen moeten vertellen wat ze moeten doen, zeker geen oud boek. De gemiddelde pro-lifer daarentegen is bereid om aanwijzingen uit bijvoorbeeld de Bijbel te accepteren, zelfs als dat betekent dat hij of zij niet degene is die er het meeste baat bij heeft.
Morele Absoluten of Geen?
In de twee verschillende wereldbeelden, zoals eerder besproken, kunnen we een enorme verandering zien als het gaat om bepaalde levensregels. In het pro-life kamp houden velen vast aan het idee van morele absoluten. Morele absoluten stellen dat bepaalde handelingen intrinsiek goed of fout zijn. Met andere woorden, sommige dingen zijn altijd slecht en andere dingen zijn altijd goed. We hebben al gezien dat de pro-lifers naar het ongeboren kind kijken als een volwaardig mens. Als mens heeft de ongeborene mensenrechten, net als zijn moeder. Het leven van de ongeborene beëindigen is dus net zo verkeerd als het leven van de moeder beëindigen. Dat is een absolute voorwaarde waar de meeste pro-lifers het over eens zijn.
Toegegeven, pro-lifers houden wel rekening met ernstige problemen. Een medische behandeling zou bijvoorbeeld gericht moeten zijn op het redden van beide levens, maar als dit niet lukt, en als de ongeborene sterft, is het onbedoeld dus niet moreel verkeerd.i Ondanks dit alles bestaat abortus om het leven van de moeder te redden, strikt medisch gesproken, waarschijnlijk niet. Hoewel het ‘nobel en puur’ klinkt voor degenen die abortus aanbevelen, is het in werkelijkheid, om het met de woorden van Sloan en Hartz te zeggen, een ‘echte oprekking van ons verstand’ii
Als we naar het pro-abortus kamp kijken, zien we meestal twee verschillende standpunten over moraliteit. Ten eerste zien we mensen die vasthouden aan, wat we noemen, moreel relativisme . Dit standpunt komt er op neer dat er geen absolute goed of fout is in de moraliteit. Het is allemaal relatief en mensen uit verschillende culturen en in verschillende tijden behandelen moraliteit zoals zij dat goed vinden of vonden. Het is een vorm van moraliteit die het idee ondersteunt van “ieder zijn eigen voorkeur, wat goed is voor jou hoeft niet goed te zijn voor mij,“ en de aanhangers ervan zeggen vaak: “Wie ben ik om over anderen te oordelen?“ Ik denk dat ik de implicaties van deze zienswijze niet hoef uit te leggen, toch?
Moreel relativisme is een filosofische flop. De aanhangers zeggen vaak al snel dat degenen die vasthouden aan bepaalde absoluten veroordelend en verkeerd zijn. Iedereen die het niet met hen eens is, is een veroordelende dweper. Maar door dit te zeggen, ontkennen ze direct hun eigen idee dat alles relatief is omdat ze zojuist hun eigen visie op moraal tot de heersende opvatting hebben gemaakt.
Een derde gezichtspunt dat ik wil noemen is dat van moreel pluralisme. Dit is het idee dat verschillende tegenstrijdige waarden allemaal even geldig kunnen zijn en allemaal respect verdienen. Morele pluralisten staan meestal open voor verschillende meningen. Ze zeggen vaak dat ze de problemen vanuit verschillende morele invalshoeken willen bekijken voordat ze beslissingen nemen en actie ondernemen. Ze denken dat veel morele vragen erg complex zijn, en dat daardoor er geen enkel juiste filosofisch antwoord gegeven kan worden. Deze groep is in beide kampen te vinden. Dit zijn de mensen die over het algemeen zeggen dat ze een beschaafd gesprek willen voeren. Ondertussen lijken ze slecht in staat te zijn om een standpunt in te nemen.
Langs elkaar heen praten
Als je kijkt naar deze verschillende manieren om naar het leven te kijken, begrijp je misschien waarom de debatten rondom abortus zo verhit zijn. Pro-choicers hebben vaak geen idee waarom pro-lifers (in hun ogen) zo veeleisend zijn. Ze kunnen niet begrijpen dat een pro-lifer de rechten van vrouwen wil beperken. In hun ogen is de hele pro-life beweging alleen maar een manier om het zwaar bevochten vrouwenrechten, het recht op zelfbeschikking en lichamelijke integriteit af te nemen. In hun verbijstering lijken ze niet te kunnen begrijpen dat in werkelijkheid de pro-lifer alleen maar bescherming wil voor alle mensen , inclusief ongeboren baby's. In de ogen van de pro-choicer heeft dat 'ding', aka de ongeborene, in de buik van de vrouw geen enkel recht. Wat hen betreft, is dat 'ding' in de baarmoeder slechts een klompje cellen, en het bezet het lichaam van de moeder en is het als zodanig sowieso gediskwalificeerd van alle rechten. Het gaat tenslotte allemaal om het recht van de moeder. Haar lichaam is van haar en van haar alleen. De moeder zou met haar lichaam mogen doen wat ze wil. Zie je, hier komt dat hedonistische idee om de hoek gluren.
En hoewel het pro-life kamp niet bereid is om vrouwen terug te zetten naar de tijd waarin ze niets mochten zeggen, zijn ze het niet eens met het idee dat een vrouw iets te zeggen heeft over het leven van een ander mens. Het pro-life kamp erkent de lichamelijke integriteit van de moeder, maar, zeggen ze, het kind dat in de baarmoeder groeit is een mens met zijn eigen lichamelijke integriteit.
Terwijl het pro-abortus kamp niet begrijpt waarom mensen zo'n groot probleem maken van een klompje cellen, heeft het pro-life kamp moeite om te begrijpen waarom deze mensen gewoon niet kunnen zien dat het een echt mens is!
Begrijpen of niet
Ik zei dat ik geloof dat de gemiddelde pro-lifers veel beter in staat is om de tegenpartij te begrijpen dan de gemiddelde voorstander van legale abortus hen begrijpt.
De reden waarom ik denk dat dit het geval is, is omdat, hoewel beide kampen hun eigen kijk op de wereld lijken te hebben, ze allebei gewend zijn aan de cultuur waarin ze leven. De landen waar abortus gelegaliseerd is, zijn meestal erg liberaal en seculier.
Laten we zeggen dat we een pro-lifer hebben die in Nederland is opgegroeid. Ook al heeft hij of zij een uitgesproken mening over de heiligheid van het leven, de pro-lifer groeide op in een zeer liberale en seculiere cultuur. Het hebben van een christelijk wereldbeeld, of het vasthouden aan slechts enkele aspecten van dit wereldbeeld, maakt dat iemand al opvalt in onze Nederlandse cultuur. Opgroeien in deze cultuur maakt dus dat de pro-lifers gewend is aan de egoïstische en relativistische opvattingen van anderen. Hij of zij kan zich dus gemakkelijk in beidde partijen en hun ideeën verplaatsten. Daarmee zeg ik niet dat de pro-lifer het met de andere kant eens is. Maar omdat alles in de cultuur draait om liberale ideeën. En ondanks dat de pro-lifer wellicht is opgevoed met andere normen en waarden, krijgt deze toch het liberalisme met de paplepel ingegeven door school, televisie, vrienden en internet.
Aan de andere kant houden veel pro-choïsten zich meestal vast aan het wereldbeeld dat in hun cultuur toch al de overhand heeft. Ze zijn als een vis op het droge als ze uit hun comfortzone stappen en proberen rekening te houden met een meer bovennatuurlijk wereldbeeld.
Ik denk dat je het zo kunt bekijken. Samen met mijn familie hebben we in een afgelegen dorp op Madagaskar gewoond. Geen schoon drinkwater, niet genoeg elektriciteit, geen groentemarkt in de buurt, geen fatsoenlijke wegen en buren die de officiële taal van het land nauwelijks verstaan en allemaal in een sterk dialect spreken. We reisden af en toe naar de hoofdstad voor zaken of een korte vakantie. Daardoor raakten we gewend aan beide culturen. De cultuur in de grote stad en die in het afgelegen gebied. Ik praat vaak met Malagasy mensen die in de grote stad zijn opgegroeid. Sommigen van hen zijn nooit erg ver buiten de stad geweest. Ze zijn vooral bekend met de stadscultuur en hebben meestal geen idee van het leven en de gewoonten in de afgelegen dorpen. Ze vinden het moeilijk om te begrijpen waarom de mensen in deze dorpen bepaalde dingen zo anders doen. Ook geloven ze nauwelijks dat de dorpelingen de officiële taal niet spreken en dat veel dorpelingen niet echt weten wat een supermarkt is. Aan de andere kant kennen wij, mijn familie en ik, beide 'werelden' en hebben we minder moeite om beide kanten te begrijpen. Als ik het dorp bezoek, ben ik niet geschokt door bepaalde gewoonten en bepaalde dingen die mijn buren doen of zeggen. Tegelijkertijd begrijp ik waarom mijn vrienden in de hoofdstad denken zoals ze denken.
Iets anders dat we niet moeten onderschatten is de inwoning van de Heilige Geest. Toegegeven, dit is alleen van toepassing op christenen, maar het is een heel belangrijk ding om te beseffen. Wanneer iemand zich bekeert en door Christus wordt gered, zal hij of zij Zijn Heilige Geest ontvangen. De Heilige Geest stelt ons in staat om te worden vernieuwd in onze geest en dat is nu juist wat Paulus ons aanspoort om te doen.
Romeinen 12:2
En word niet aan deze wereld gelijkvormig, maar word veranderd door de vernieuwing van uw gezindheid om te kunnen onderscheiden wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is.
Paulus noemt de Heilige Geest niet in dit vers, maar we weten dat de term 'vernieuwing' (anakainōsis) uit dit vers maar één extra keer voorkomt in de Griekse Bijbel, en dat is in Titus 3:5. In dat vers stelt Paulus dat God ons heeft gered, niet vanwege onze goede daden, maar vanwege zijn barmhartigheid, door het bad van de wedergeboorte en de vernieuwing door de Heilige Geest.
Titus 3:4-5
Maar toen de goedertierenheid van God, onze Zaligmaker, en Zijn liefde tot de mensen verschenen is, maakte Hij ons zalig, niet op grond van de werken van rechtvaardigheid die wij gedaan hadden, maar vanwege Zijn barmhartigheid, door het bad van de wedergeboorte en de vernieuwing door de Heilige Geest.
Hier zien we dat belangrijke woord 'vernieuwing' opnieuw. In deze tekst wordt dit woord direct in verband gebracht met de Heilige Geest. De Heilige Geest is verantwoordelijk voor de vernieuwing van onze gedachten. Dit werk is in de eerste plaats van Hem. Wijzelf zijn hiervoor volledig van Hem afhankelijk. Het mooie hiervan is dat deze vernieuwing in feite een renovatie en een complete verandering ten goede betekent. Met andere woorden: Christenen hebben het voordeel dat ze zaken grondiger kunnen onderscheiden dan degenen die niet gezegend zijn met de inwoning van de Heilige Geest.
1 Korinthiërs 2:14-16
Maar de natuurlijke mens neemt de dingen van de Geest van God niet aan, want ze zijn dwaasheid voor hem. Hij kan ze ook niet leren kennen, omdat ze geestelijk beoordeeld worden. De geestelijke mens beoordeelt wel alle dingen, zelf echter wordt hij door niemand beoordeeld. Want wie heeft de gedachten van de Heere gekend, dat hij Hem zal onderrichten? Maar wij hebben de gedachten van Christus.
De ‘gezindheid van Christus hebben’ betekent dat we kunnen denken op manieren die ons eigen begrip te boven gaat. De Geest van de Heer woont in ons hart. Met de Heilige Geest in ons hebben we het vermogen om te denken op manieren die de gewone menselijke intelligentie te boven gaan.
Houd jezelf dus niet voor de gek door te denken dat je te dom bent, of dat je niet goed bent in het bespreken van moeilijke zaken zoals abortus. Christenen moeten begrijpen dat zo'n houding on-Bijbels is. Het is on-Bijbels omdat Gods woord ons leert dat we de geweldige gezindheid van Christus hebben ontvangen. Het enige wat we moeten doen is gehoorzamen aan 2 Korinthiërs 10:5
Want wij breken valse redeneringen af en elke hoogte die zich verheft tegen de kennis van God, en wij nemen elke gedachte gevangen om die te brengen tot de gehoorzaamheid aan Christus.
Conclusie
Zoals gezegd is dit slechts het eerste deel van deze serie. Voor het gemak maak ik een afspeellijst voor deze serie. Je vindt de link in de beschrijving van deze video. Ik weet niet zeker wanneer ik deel twee ga maken. Het zou goed kunnen dat de volgende video over een ander onderwerp gaat, maar met deze eerste video heb ik de aftrap gegeven voor deze serie over de argumenten van pro-abortus lobby.
Bronnen
i Pro-Life Mississippi, ‘Are There Rare Cases When an Abortion Is Justified?’, Katherine Ranck website (https://www.prolifems.org/are-there-rare-cases-when-an-abortion-is-justified/),, geraadpleegd op 04-03-2025.
ii Sloan, D. en Hartz, P., Choice: A Doctor’s Experience with the Abortion Dilemma: A Dedicated Compassionate Physician’s Forty-year Odyssey in the Service of Women Facing their most Fateful Choice, New York: International Publishers, 2002, pp. 46-47.
