Acht redenen waarom mensen het Evangelie niet accepteren

Apologeet.nl

Acht redenen waarom mensen het Evangelie niet accepteren

Reden 4 – ‘Ze beseffen zich niet dat ze compleet incapabel zijn om zichzelf te redden’

Introduktie

De vierde reden waarom mensen het evangelie niet accepteren:

Ze beseffen zich niet dat ze compleet incapabel zijn om zichzelf te redden

Boston zei:

Ze zijn als Simson, maar dan in een ander geval, die niet wist dat zijn kracht van hem was afgeweken.

We zien hoe de corrupte natuur zichzelf op dit punt in verschillende vormen verandert. Als je de mensen aanspoort om het werk van hun redding te doen. Helaas! zeggen ze, we kunnen niets doen; ze maken er dus een bedekking van voor hun luiheid.

Spoort hen aan met de noodzaak van hervorming en bekering, ze zeggen: er is tijd genoeg, ze zullen hier later wel aandacht aan besteden; alsof het in hun macht ligt om deze zaken op elk gewenst moment te doen: ze maken er dus een bedekking van voor hun traagheid en hebben nog steeds geen zin in het evangelie.

Beledigend

Wauw! Boston was niet echt politiek correct, toch? Hij beschouwt ‘compleet incapabel’ en een ‘corrupte natuur’ als bijna uitwisselbare feiten. Deze waarheden zijn niet alleen beledigend, maar ook onverklaarbaar voor de ongelovige.

Toch denk ik dat de analyse van Boston zeer nauwkeurig is, hoe beledigend dat ook mag zijn. Er is niets dat we kunnen doen om onze redding te verdienen. Maar dat zit absoluut niet in onze aard. We willen het zelf doen. Ga gewoon op internet en zoek eens op de letters DIY (Do It Yourself). We houden wel van die tutorials, toch? En eerlijk gezegd heb ik ze heel vaak gebruikt. Er is echter geen doe-het-zelf-redding. Mensen proberen je misschien te laten geloven dat het er is, maar dat bewijst gewoon het punt van Boston: Ze zijn als Simson die niet wist dat zijn kracht van hem was afgeweken… Met andere woorden: machteloos!

Handboek van de evangelist

Ik noemde het ‘ongeschreven handboek van de evangelist’ in deel 2 van deze serie. Ik gebruik het graag nog een keer. Deze keer wil ik kijken naar de manier waarop we onze evangelisatie-evenementen afronden. Nadat we ervoor hebben gezorgd dat mensen de basisprincipes begrijpen, proberen we het plot een beetje verder te brengen. We vertellen de mensen graag hoe ze moeten bidden, en we leren ze het zondaarsgebed. Het is op zich oké om mensen een voorbeeld te geven, maar het gevaar is dat velen tegen zichzelf zullen zeggen dat ze nu alle stappen begrijpWant uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave; Niet uit de werken, opdat niemand roeme.en die ze moeten nemen om gered te worden. Ze gaan misschien naar huis en denken dat ze het gebed kunnen bidden wanneer het hen het beste uitkomt. De volgende keer dat een evangelist hen naar hun geloof vraagt, zullen ze glimlachen en vertellen dat ze precies weten wat ze moeten doen. Ze denken dat het slechts die laatste kleine stap is, naar het koninkrijk. Slechts één gebed, maar die ‘laatste stap’ is een gigantische sprong. Het is voor een ongelovige niet mogelijk om deze stap lichtzinnig te zetten. Het vereist totale bekering, een nederig hart en onderwerping aan de Heer. Met andere woorden, deze laatste stap vereist dat de ongelovige zich afkeert van zijn of haar eigen werken en God in alles begint te gehoorzamen. Ja, de ongelovige moet zich bekeren, maar nee, de ongelovige kan niet worden gered wanneer het hem of haar het beste uitkomt. Zou dit het geval zijn, dan zou de ongelovige kunnen zeggen dat hij of zij God heeft verteld wat Hij moest doen.

Efeziërs 2: 8-9 legt dit wonderbaarlijk goed uit:

Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave; Niet uit de werken, opdat niemand roeme.

Dorpen

Als ik de dorpen in onze omgeving bezoek, zie ik deze houding vrij vaak. Na het horen van de bijbelverhalen begrijpen de meeste luisteraars de basisprincipes van het evangelie. Ik geef ze dan een voorbeeld van hoe ze moeten bidden. Daar beëindig ik de bezoeken echter niet mee. Op dat punt ben ik pas halverwege. De volgende 15 verhalen gaan over hoe een christen zou moeten leven. Het gaat erom dat je in alles je leven aan Jezus geeft. Natuurlijk zijn er mooie dingen om te delen, maar ik vertel de mensen ook dat men Jezus niet in eigen kracht kan volgen. Ze moeten hun idee, dat ze zelf in staat zijn zich te laten redden, opgeven.

De meeste mensen houden van de eerste 24 verhalen, omdat ze allemaal verhalen over wat er met de mensheid is gebeurd en hoe God in Zijn Zoon naar de aarde kwam. Ze horen deze verhalen graag, omdat ze nu enigszins begrijpen hoe ze gered kunnen worden. Maar als ik begin met de andere verhalen, zie ik elke week minder luisteraars. Het is zeldzaam om luisteraars te zien die de bijeenkomsten van het begin tot het einde hebben bijgewoond.

Als ik dan 1 van hen zie die alleen de eerste serie bijwoonde, legt deze bijna altijd uit dat hij of zij inmiddels het evangelie begrijpen en weten wat ze moeten doen. Een van hen zei zelfs dat hij het evangelie volledig begreep, maar dat hij wilde wachten tot de tijd rijp was om gered te worden. Hij is als een man die vastzit in een brandend huis. Hij voelt geen dringende behoefte, want hij is slechts één deuropening van zijn tuin en van veiligheid verwijderd. Maar hij realiseert zich niet dat de deur op slot zit en dat hij geen sleutel heeft.

En jij? Denk je nog steeds dat je op je eigen moment gered kunt worden? Net zoals je iets op internet koopt. Het vereist maar één muisklik Realiseer je dan dat het de Heilige Geest was die je riep om je te bekeren, niet je eigen hersenspinsels. Geen gehoor geven aan de oproep van de Heilige Geest is net alsof je in dat brandende huis blijft en niet beseft dat je de sleutel van die buitendeur niet hebt. De sleutel tot ware en oprechte bekering. Echt berouw kan alleen door God Zelf worden gegeven, opdat niemand roeme.

0 0 stemmen
Article Rating
Abonneer
Laat het weten als er
guest

0 Comments
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
%d bloggers liken dit: