Apologeet.nl

In deze serie zullen we het Christelijk standpunt over abortus bespreken. Veel christenen zwijgen over dit onderwerp. Dat is jammer en onnodig, want er zijn goede theologische en redelijke argumenten om in dit debat een ferm standpunt in te nemen. In het eerste deel zal ik de lijnen uitzetten langs welke ik dit onderwerp zou willen aanpakken. Ook geef ik een verduidelijking van de termen die gebruikt gaan worden.

• Deel 1 Termen
• Deel 2 Mens of niet
• Deel 3 Netelige vraagstukken
• Deel 4 Compromis, Kerk, Conclusie

Deel 1 – Uitleg van de gebruikte termen

Inleiding

Aanvankelijk had ik deze serie gemaakt naar aanleiding van een gesprek met mijn dochter die toen, juli 2021, bijna 17 was. Haar kijk op de wereld is niet veel anders dan die van mij. De dingen die ze leest, hoort en bespreekt op het internet zijn behoorlijk uitdagend. Ik dacht toen dat het hele probleem rond abortus niet meer besproken werd, mensen zijn verzadigd en willen dat debat niet meer horen. Ik had het mis! Het onderwerp leeft! En niet alleen onder de oudere generatie. Het blijkt dat veel tieners het moeilijk hebben wat betreft dit onderwerp.

Toen ik mijn laatste video had geüpload, die was de serie over Romeinen 13, vroeg ik haar wat ze zou willen horen in mijn volgende video. Abortus! Was haar directe antwoord. Ik vroeg haar waarom, en zij zei dat het het eerste was dat in haar gedachten opkwam. Wanneer je me vraagt over het eerste dat in mijn hoofd opkomt, zou het zeker iets anders zijn. Niet om te zeggen dat abortus niet belangrijk is. Nee, het is één van de belangrijkste zaken die we als christenen zouden moeten bespreken. Het raakt rechtstreeks aan ons wereldbeeld. Maar ik had de kwestie zo vaak bestudeerd, ik had het al eindeloos met anderen besproken, dus ik denk dat ik degene was die verzadigd was, misschien zelfs wel afgestompt. Ik moest me schamen!

Hoe dan ook, in plaats van een ander onderwerp, besloot ik te voldoen aan haar verzoek. Dat was in 2021 en ik heb toen de serie alleen in het Engels gemaakt. We zitten nu in 2024, de discussie rondom abortus is nog lang niet klaar. Veel mensen lijken dit onderwerp op emotioneel vlak te benaderen. Triest genoeg zien we, ook onder christenen, dat er maar weinig kennis is. Tijd dus om deze serie nu ook in het Nederlands op te nemen.

Het probleem is echter dat er zoveel over te zeggen valt. Veel te groot om even in één keer te behandelen. Desalniettemin, wil ik dit onderwerp niet te kort doen, dus ik zal er een serie van moeten maken.

Tijdens mijn theologiestudies moesten we ook ethiek bestuderen en hoe we tot een goed begrip van de Bijbelse moraliteit in de tegenwoordige tijd kunnen komen. Het grootste deel van het examen moest worden gedaan via het schrijven van essays. Vaak konden we kiezen tussen verschillende titels of onderwerpen. Ik had al het moeilijk met het bestuderen van de ethische dilemma's van de huidige maatschappij, en zo dom als ik kon zijn, koos ik ervoor om een essay over abortus te schrijven. Toendertijd hadden mijn vrouw en ik al vier kinderen gekregen en ik kon er gewoon niet met mijn hoofd bij dat dit soort dingen gebeuren. Ik worstelde, ik mopperde tegen iedereen, ik huilde, en ik protesteerde. Aan de ene kant zijn medici in staat om het premature kind te redden, terwijl ergens anders een kind van dezelfde leeftijd worden geaborteerd. Hoe benaderen we het menselijk leven in deze situatie? Of kan het zijn dat dit debat niet relevant is, omdat het ongeboren kind nog geen mens is? Uiteindelijk, en ik zou dit niet moeten zeggen, voelde het alsof ik zelf een kind moest baren. Al met al eindigde ik het essay en ontving bovendien een hoog cijfer.

De aanpak

Oké, hier is hoe ik dit onderwerp zou willen aanpakken. Ik zal zo veel mogelijk de lijn van mijn essay volgen.

Sommige christenen zijn stil over dit onderwerp. Dit is jammer en onnodig omdat er goede theologische en redelijke argumenten zijn om een stevig standpunt in te nemen in dit debat. We gaan de problemen niet alleen bespreken vanuit een theologisch standpunt, maar ook van een meer seculier, die niet gerelateerd is aan religie, perspectief. Vooral de argumenten die het intellect aanspreken, zijn een uitdaging. Vaker wel dan niet, wordt deze benadering beschouwd als koud en harteloos. Dit is niet vreemd als je je realiseert dat de wereld om ons heen snel verandert van een intellectueel georiënteerde samenleving naar een overwegende anti-intellectuele. Velen geven in plaats van feiten de voorkeur aan emotionele argumenten (zie maar eens wat er gebeurt tijdens het Covid Drama). Hoe dan ook, uiteindelijk zal ik proberen een aantal suggesties te geven over hoe christenen in het algemeen aan het debat kunnen deelnemen.

Verduidelijking

Voordat ik begin, is het goed om enkele termen te verduidelijken. Terminologie maakt een onderscheid in ontwikkeling. Vaak wordt de ongeborene aangeduid als een embryo in zijn vroegste ontwikkelingsfase, en wanneer deze fase voorbij is, begint de foetale fase (normaal gesproken acht tot tien ontwikkeling weken voor de embryonale fase). Deze termen maken het er niet eenvoudiger op. Emotioneel gezien hebben mensen de neiging om een ander standpunt in te nemen over 'iets' dat een embryo wordt genoemd dan over de term 'baby' of 'kind'. Toch zal ik de termen 'embryo' en 'foetus' gebruiken omdat ze de ontwikkelingsperiode benadrukken.

De term 'heiligheid van het leven' zo mogelijkerwijs ook gebruikt gaan worden. 'Heiligheid van het leven' wordt over het algemeen gebruikt door degenen die zich verzetten tegen technologieën of praktijken die de duidelijke waarde van het menselijk leven ondermijnen. Het kan het best worden begrepen als het respect dat is verschuldigd aan het menselijk leven als het geschenk van God (Handelingen 17:25). De Bijbel leert ons dat we de plicht hebben om het menselijk leven te beschermen en te respecteren (b.v. Genesis 9: 5). De Bijbel is duidelijk over het respect en de verantwoordelijkheid die wij als mensen naar elkaars leven hebben (Genesis 4: 9; Deuteronomium 21: 1-9).¹ voor christenen betekent dit dat al het menselijk leven heilig is en dat dit niet afhankelijk is van cultuur, ras, staat van bewustzijn, kleur, fysieke vaardigheid / handicap, enzovoort (Handelingen 17:26).

Tot slot

Goed zoals ik al zei, ik zal de video's een beetje korter moeten maken. Dat kan vervelend zijn voor mensen die gewoon het hele onderwerp in één keer willen zien. Mijn excuses voor hiervoor ...

Hoe dan ook, in deel 2 zullen we zien of we kunnen zeggen of het ongeboren kind een mens is. Ik zal niet alleen maar 'ja' zeggen … wat een gemakkelijke en snelle zet zou zijn. Nee, we zullen deze vraag bestuderen, zowel vanuit het biologische als filosofische standpunt. Het mooie van deze aanpak is dat het ons drie interessante aannamen zal geven om mee te werken.

Ik zal een afspeellijst maken op zowel Odysee, Bitchute, Rumble, en YouTube, waardoor het gemakkelijker wordt om de afleveringen achter elkaar te zien.

Gods zegen toegewenst!

Bibliography

↑ 1. Vere, D. W., 'Sanctity of Human Life,' in D. J. Atkinson and D. H. Field (eds.), The New Dictionary of Christian Ethics and Pastoral Theology, Downers Grove: InterVarsity Press, 1995, pp. 757-758.

Deel 2 — Mens of niet

Introductie

Hallo daar! Welkom bij het tweede deel van deze kleine serie over abortus. Ik vermeld opzettelijk het woord abortus in de eerste zin van dit artikel. Waarom? Zodat niemand kan zeggen dat hij of zij niet wist waar dit artikel over ging.

In het eerste deel heb ik gesproken over de termen zoals gebruikt worden in het debat rond dit onderwerp. Als je het moeilijk hebt om me in dit deel te volgen, raad ik aan om eerst deel 1 te kijken. Je vindt de link bovenaan dit artikel. Nu duiken we in de kern van het debat. We gaan zien of we de ongeborene als mens (of niet) kunnen beschouwen. Misschien denk je dat dit een no-brainer is, maar als ik elke keer een zandkorrel zou hebben gekregen wanneer iemand me vertelde dat het nog niet om een mens gaat... nou, dan kan ik misschien een theelepel vullen. Nee, eigenlijk praten mensen niet vaak over het ongeboren kind als niet-menselijk. Dat wil zeggen, de meeste mensen zouden zeggen dat het een mens is, maar tegelijkertijd proberen ze het ongeboren kind verschillende kwalificaties te geven. De implicatie is dat ze de baby alsnog degraderen naar sub-mens of misschien zelfs niet-menselijk.

Is de ongeborene mens?

Met moderne technologieën kunnen we gemakkelijk de ontwikkeling van de ongeborenen volgen. Dit heeft zijn voordelen, maar tegelijkertijd kunnen we naar het ongeboren kind kijken, en het als elk ander deel van het lichaam onderzoeken. Velen zullen naar een embryo kijken en zeggen dat het slechts een klompje cellen is. Toch is er veel meer te zeggen over het embryo in zijn vroegste fase.

Biologisch

Sommigen debatteren, meestal de hardcore pro-choicers, dat we niet kunnen spreken van een mens in het allereerste begin van de conceptie. Ze zeggen dit omdat de eerste cellen totipotent zijn en zich dus nog steeds kunnen ontwikkelen in verschillende soorten weefsels zoals de placenta. Vervolgens zeggen ze dat de placenta zeker geen persoon is, vooral niet wanneer de vorming van het embryo nog niet is begonnen.¹ Desalniettemin is bekend dat deze cellen functioneren als een organisme in plaats van een groepje individuele cellen. Met andere woorden, deze cellen zijn fundamenteel, en ze werken samen als een eenheid, voor de ontwikkeling van de persoon.² Wanneer mensen zeggen dat de embryonale cellen niet als een mens kunnen worden beschouwd omdat ze nog steeds in ontwikkeling zijn, dan, is dat willekeur op zijn best. De ontwikkeling blijft bij jonge kinderen vele jaren doorgaan, maar niemand zou het in zijn hoofd halen om te zeggen dat een peuter geen persoon. Misschien moet ik niet zeggen 'niemand', want er lopen altijd gekken rond waarvan we geschokt zouden zijn als we een kan hadden om hun gedachten te horen.

Maar nu ik er aan denk, er zijn degenen die zeggen dat embryo's parasitair zijn, en alleen profiteren van de moeder met niets in ruil.³ Maar erg wetenschappelijk is dit idee niet. Wetenschappers ontdekten dat er geen eenrichtingsrelatie is omdat gunstige cellen van de ongeborenen tijdens de zwangerschap aan het lichaam van de moeder worden doorgeven. Deze cellen vergroten de activiteit van het auto-immuunsysteem van de moeder. Dit maakt dat de moeder meer weerstand heeft als het gaat om reumatoïde artritis en multiple sclerose.⁴ En het onderzoek is nog steeds volop aan de gang, dus wat wordt er nog meer ontdekt?

Ja, biologisch gezien is de ongeborene dus een mens en afhankelijk van de moeder om te overleven. Maar nee, de ongeborene kan niet worden gezien als onderdeel van de moeder, aangezien elke cel van de ongeborene genetisch uniek is ten opzichte van elke cel in het lichaam van de moeder. En, zoals gezegd, dit is zeker geen schadelijke relatie, maar eerder gunstig voor beide.

Filosofisch

Sinds 1970 ging een deel van het medische etablissement door, wat je 'semantische gymnastiek' kunt noemen. Ze moesten betekenissen van bepaalde woorden veranderen om het wetenschappelijke feit te ontkennen dat het menselijk leven begint bij de conceptie.⁵ Deze dehumanisatie (onmenselijking) van de ongeborene is niet geloofwaardig omdat een goed antwoord, op wanneer het menselijk leven dan daadwerkelijk begint, niet wordt gegeven. Dit is de reden waarom anderen de logische conclusie trekken dat het menselijk leven begint bij de conceptie.⁶ Met andere woorden, alle mensen zijn menselijk, hetzij embryonaal, foetaal, infantiel, jong, volwassen, oud of stervend. Als we zeggen dat het embryo een mens is, dan is de volgende vraag of het embryo mensenrechten heeft. De vraag die volgt is of mensenrechten van toepassing zijn op mensen omdat ze menselijk zijn, of omdat andere mensen het zeggen. Als de eerste optie waar is, zijn we veilig tegen wreedheden (tenminste in wettelijk opzicht). Als de tweede optie waar is, kan onze veiligheid niet worden verzekerd omdat de menselijke opinie in de loop van de tijd verandert.

Drie vooronderstellingen

Goed, dit brengt ons naar een drievoudige premisse (vooronderstelling) dat bestaat uit wetenschappelijke, morele en juridische argumenten:

1. Het wetenschappelijke uitgangspunt is dat het menselijk leven begint bij de conceptie;
2. Het morele uitgangspunt is dat alle mensen het recht hebben om te leven omdat ze mens zijn;
3. Het juridische uitgangspunt is dat de wet de meest elementaire mensenrechten moet beschermen.

Met deze vooronderstellingen kunnen we concluderen dat het menselijk leven, inclusief die van de ongeborene, moet worden beschermd tegen alle schade. Maar ook, wanneer mensen deze drie premissen negeren, kunnen we veilig aannemen dat deze mensen wetenschappelijk, moreel of wettelijk onwetend zijn.⁷ Deze 'onwetendheid' is verontrustend, om het maar mild te zeggen, omdat de stellingen zo eenvoudig zijn dat iedereen het zou moeten kunnen begrijpen.

Christelijk standpunt

Zoals je ziet, zijn de argumenten van het menselijk leven niet noodzakelijk religieus omdat ze prima zijn te beredeneren, of met andere woorden, ze spreken het intellect aan in plaats van geloof. Voor christenen is het belangrijk dat ze echter ook correcte theologische redenen hebben. Het morele standpunt van een christen is afhankelijk van het begrip van God en Zijn woord. In de Bijbelse morele weergave, of het Bijbelse wereldbeeld, hebben we absoluten. Hiermee bedoel ik dat we er zeker van kunnen zijn dat sommige dingen goed of slecht zijn. Het martelen van een kind is altijd verkeerd, ongeacht de situatie, de tijd of de samenleving. In tegenstelling, de morele opvattingen van de seculiere samenleving worden steeds relatiever. Wat is goed voor jou is niet noodzakelijkerwijs goed voor mij, toch?

God's betrokkenheid

In de vorige aflevering heb je al bijbel teksten voorbij zien komen waarin we kunnen zien dat het menselijk leven moet worden beschermd. Maar omwille van het argument zal ik Psalm 139 aanhalen. Hier zegt David duidelijk dat God er al bij was toen hij werd gevormd in de baarmoeder van zijn moeder, dat is dus vanaf het allereerste begin. In het Nieuwe Testament lezen we dat de baby in Elisabeth's baarmoeder opsprong toen Maria ze bezocht, wat aangeeft dat de foetus zich goed bewust was van de dingen om hem heen (Luke 1: 36,41,44). De Bijbel toont duidelijk Gods betrokkenheid bij de ongeborenen in elk stadium van ontwikkeling.

Christelijke kijk op abortus

De vraag of de uitdrukking, de heiligheid van het leven, moet worden toegepast op abortus kan niets anders zijn dan een duidelijke ‘ja’. Christenen die iets anders geloven en de Bijbel als gezaghebbende houden, moeten een behoorlijke mistige hermeneutiek (Bijbel uitleg) bedrijven om hun mening te kunnen verdedigen. Zelfs zonder de theologische achtergrond kunnen we de feiten niet afwijzen.

Slot opmerkingen

In de deel 3 bespreken we enkele van de dilemma's die zich kunnen voordoen wanneer we vasthouden aan onze Bijbelse wereldbeeld met zijn absoluten. Wat te doen wanneer een meisje zwanger wordt nadat ze is verkracht? Of hoe moet dat met een dame die een aantal heftige behandelingen tegen kanker moet doorlopen?

Voor nu laat ik het hierbij. Ik zal een afspeellijst maken op zowel Odysee, Bitchute, Rumble als YouTube, waardoor het gemakkelijker wordt om de afleveringen terug te vinden.

Gods zegen!

Bibliography

↑ 3. Baggott, L. M., Human Reproduction, Cambridge: Cambridge Press, 1997, p. 33.

↑ 5. Editorials, 'A New Ethic for Medicine and Society,' California Medicine, The Western Journal of Medicine, 113: 3 (September 1970), pp. 67-68.

↑ 2. Flaman, P., 'When Did I Begin? Another Critical Response to Norman Ford' Linacre Quarterly, 58 (November 1991), pp. 39-55.

↑ 1. Ford, N., When Did I Begin?: Conception of the Human Individual in History, Philosophy and Science, Cambridge: Cambridge University Press, 1991, pp. 157-158.

↑ 7. Kreeft, P., Three Approaches to Abortion: A Thoughtful and Compassionate Guide to Today's Most Controversial issue, San Francisco: Ignatius Press, 2002, pp. 34-37.

↑ 6. O'Rahilly, R. R. and Müller, F., Human Embryology & Teratology, 3^rd ed., New York: Wiley- Liss, 2001, pp. 7-8.

↑ 4. Pincott, J., Do Chocolate Lovers Have Sweeter Babies?: The Surprising Science of Pregnancy, New York: Free Press, 2011, PP. 220-221.

Deel 3 — Netelige vraagstukken

Je hebt misschien minstens één van de 'wat nou als'-dingen gehoord. Wat als het meisje zwanger raakt nadat ze verkracht is, wat als het meisje nog studeert, wat als de dame een beetje oud is. Veel 'wat als', en vandaag ga ik twee 'wat als(sen)' bespreken die zich daadwerkelijk kunnen voordoen.

Introductie

We hebben in de vorige delen al gezien dat het ongeborene vanaf de conceptie als mens moet worden beschouwd. Ik heb drie premissen (vooronderstellingen) gegeven waaruit deze conclusie moet worden getrokken. Deze uitgangspunten zijn zo basaal dat de meesten het kunnen begrijpen. Degenen die deze premissen negeren, zijn wetenschappelijk, moreel of juridisch onwetend (dat is een mooi woord voor ‘dom’).

Ook christenen die Gods duidelijke betrokkenheid bij de ongeborenen negeren, kunnen dat alleen doen als ze actief de woorden van de Bijbel anders uitleggen of zelfs veranderen. Ze kunnen op geen enkele manier tot dezelfde conclusie komen als ze goede hermeneutiek toepassen, dat wil zeggen een goede interpretatie van de Bijbel.

Lees in ieder geval de vorige delen als je het hele plaatje wilt begrijpen dat ik probeer te schetsen. Je vindt een link naar deze delen bovenaan dit artikel.

Netelig vraagstukken

Ernstig zieke moeder

Wat als bijvoorbeeld een vrouw ernstige complicaties krijgt tijdens de zwangerschap en haar leven op het spel staat? Hier hebben wij, als christenen, een probleem dat niet kan worden opgelost zonder compromissen te sluiten en dus een meer liberale houding aan te nemen.¹ De behandeling van de moeder is het belangrijkst omdat het kind van haar afhankelijk is en ook zal sterven als zij sterft. Soms wordt moeders geadviseerd om een 'therapeutische' abortus te ondergaan omdat behandelingen (bijv. chemotherapie) de ongeborenen kunnen schaden of doden en de abortus zou de genezing van de moeder kunnen vergemakkelijken. Toch hebben recente studies aangetoond dat de risico's niet zo groot zijn als men zou verwachten, ernstig zieke vrouwen die hun zwangerschap voldragen hebben meer kans om hun ziekte te overleven.² Medische behandeling moet gericht zijn op het redden van beide levens, maar als dit niet lukt, en als het kind sterft, is dat onbedoeld en in die zin moreel gezien niet verkeerd.³ Ondanks dit alles bestaat de noodzaak voor een abortus procedure, om het leven van de moeder te redden, strikt medisch gezien waarschijnlijk niet. Hoewel het 'nobel en puur' klinkt voor degenen die abortus aanbevelen, is het in werkelijkheid, om het met de woorden van Sloan en Hartz te zeggen, een 'echte oprekking van ons verstand'.⁴

Verkracht en zwanger

Als moraliteit 'van alles voor iemand kan betekenen, dan betekent het niets voor iedereen'

Mensenrechten

De basis van deze problemen draait om de belangrijkste vraag: erkennen we het ongeborene als mens of niet. Zelfs wanneer de ongeborene wordt geschaad door behandelingen of op een andere manier misvormd raakt of is, kunnen we de ongeborenen niet het fundamentele mensenrecht, namelijk het leven, ontzeggen. Dus als een bepaalde behandeling niet kan wachten en echt gedaan moet worden, kan een arts niet zomaar voorstellen om de zwangerschap uit voorzorg te beëindigen. Dat doen is, zoals vermeld in deel 2 van deze serie, wetenschappelijk, moreel en juridisch verkeerd.

Nu zullen velen beweren dat die laatste premisse niet telt. Ze beweren dat abortus in veel landen legaal is en als zodanig zou de dokter niet illegaal handelen. Hoe het ook zij, het enkele feit dat goddeloze politici zeggen dat zoiets als abortus oké is, maakt het nog niet oké! Zelfs als aardse rechters beslissen dat het goed is, kunnen wij als christenen, en God zij dank, met ons velen die hun hersens hebben ingeschakeld, die wet niet accepteren. Hiervoor wil ik verwijzen naar mijn artikel over Romeinen 13:1-7.

Het menselijk leven begint bij de bevruchting en het is absoluut verkeerd om opzettelijk onschuldige mensen te doden. We moeten trouw blijven aan deze fundamentele principes, ook tijdens emotionele oproepen en in elk tragisch scenario, als we tenminste enige principes hebben waar we voor willen gaan staan.⁷

Tot slot

In deel 4 wil ik een pleidooi houden voor een nogal controversiële positie in het debat, namelijk een benadering die compromissen sluit met de idealen in het christelijke wereldbeeld... Klinkt dat niet als een mooie opening voor een discussie?

Ook zou ik iets willen zeggen over onze houding in dit debat. Ik weet dat het voor sommigen een kwestie van vrijheid is, terwijl anderen suggereren dat we het over moord hebben. Deze discussies zullen ongetwijfeld eindigen met koude harten en verhitte hoofden. Hoe dan ook, laten we het de volgende keer er wat meer over hebben.

God’s zegen!

Bronnen

↑ 6 Geisler, N. L., 'Can Atheists Justify Being Good Without God?', Articles by Dr. Geisler website (2 July 2021, http://normangeisler.com/can-atheists-justify-being-good-without-god/).

↑ 1 Geisler, N. L., Christian Ethics: Contemporary Issues and Options, 2^nd ed., Grand Rapids: Baker Academic, 2010, p. 20.

↑ 2 Hoskins, W. J., Principles and Practice of Gynecologic Oncology, 4^th ed., Philadelphia, Lippincott Williams & Lipkins, 2005, pp. 166-167. ZIE OOK: Choi, D. X. and Morrow, M., 'Breast Cancer: Treatments of Uncommon Diseases,' in M. J. Dixxon (ed.), Breast Surgery: A Companion to Specialist Surgical Practice, 5^th ed., Elsevier Limited, 2014.

↑ 3 ↑ 7 Prolifephysicians.org, 'Are There Rare Cases When an Abortion Is Justified? Official position statement of the Association of Pro-Life Physicians', The Association of Pro-Life Physicians website (2 July 2021, https://web.archive.org/web/20131126103951/http://www.prolifephysicians.org/rarecases.htm).
Zie ook: (2 July 2021, https://sites.google.com/site/abortioninformationfororthodox/cases-involving-the-mother-s-life).

↑ 4 Sloan, D. and Hartz, P., Choice: A Doctor's Experience with the Abortion Dilemma: A Dedicated Compassionate Physician's Forty-year Odyssey in the Service of Women Facing their most Fateful Choice, New York: International Publishers, 2002, pp. 46-47.

↑ 5 Victim Support, 'Rape or sexual assault: information for women', Victim Support website (2 July 2021, https://www.victimsupport.org.uk/wp-content/uploads/2021/04/P2063_06-Rape-and-sexual-assault_women-leaflet-PMS-268-12042021.pdf).

Deel 4 — Compromise, kerken en de conclusie

Welkom bij het laatste deel van deze serie over het christelijke standpunt rond abortus. In deel drie hebben we twee dilemma's besproken die zo nu en dan voorkomen. We hebben gezien dat er genoeg goede argumenten zijn om de ongeborenen in leven te houden. In principe zijn er geen filosofische of rationele argumenten voor abortus die de test kunnen doorstaan. Dat betekent dat het emotionele argument het enige is dat overblijft, en we weten allemaal dat onze emoties niet kunnen worden gebruikt voor goede morele beslissingen. Laten we het hebben over de opties die we hebben.

Compromissen sluiten

Omdat we in een democratie leven, zijn christenen vrij om hun waarden over het menselijk leven uit te spreken. Toch kunnen we onze moraliteit niet aan andere mensen opdringen. Dit is de reden waarom we in plaats daarvan de legale wegen moeten bewandelen. Een manier om verandering te bewerkstelligen is door middel van politiek. Onze christelijke idealen zijn duidelijk: een totale afschaffing van de praktijk van abortus. Dit zal waarschijnlijk niet snel gebeuren en daarom stel ik een middenweg voor. We zeggen ook wel eens dat we wat water bij de wijn moeten doen.

Verantwoording

Voordat ik verder ga, moet ik mezelf een beetje verduidelijken. Ik praat over dit onderwerp met vooral de Nederlandse samenleving in gedachten. Ons land kent veel verschillende politieke partijen. En met veel, bedoel ik ook: Veel! Voor zover ik weet hebben we maar een paar politieke partijen tegen-of in ieder geval kritisch tegenover abortus zijn. Voor zover ik weet is de SGP het meest uitgesproken in dit debat. Deze partijen krijgen niet veel stemmen. Als gevolg daarvan krijgen ze nauwelijks genoeg stemmen om naar een heersende positie te verschuiven. Normaal gesproken moeten ze coalities vormen met andere partijen. In zo'n situatie kunnen ze hun idealen niet 'pushen'. Dit is natuurlijk erg frustrerend. Het is deze situatie die mij triggerde om verder te denken dan de idealen. Merk echter op dat een situatie waarin we met een compromis moeten werken niet mijn voorkeursmodel is, en ook niet voor die politieke partijen. Maar voorlopig denk ik dat dit het beste is wat we kunnen doen.

Verder

Goed, laten we dan maar beginnen. We kunnen een voorbeeld vinden van een middenweg, of comprimis in de Bijbel. In Genesis stelt God de idealen voor het huwelijk vast (Genesis 2:24). Later liet Mozes het volk toe om te scheiden van hun vrouw (Deuteronomium 24:1). Volgens Jezus accepteerde Mozes echtscheiding vanwege de hardheid van de mensen (Matteüs 19:1-9). Jezus suggereerde dat Mozes het ideaal op zo'n manier afzwakte dat de gescheiden vrouw tenminste nog met een andere man kon hertrouwen. Evenzo zouden christelijke politici een aangepaste agenda moeten overwegen. Dat wil zeggen, ze kunnen proberen de voorwaarden en het tijdschema voor abortussen te veranderen, waarbij ze zich richten op het politiek haalbare en niet op het ideaal. Op deze manier kunnen ze de abortuswet geleidelijk veranderen.¹

Ik weet dat dit voor veel christenen een grote verandering van denken vereist. En begrijpelijkerwijs kan een compromis over abortus worden gezien als instemmen met een vreselijke zonde. Toch moeten we ons realiseren dat we in een gevallen wereld leven. In een gevallen wereld zullen we onvermijdelijk botsende morele kwesties tegenkomen. In dit soort gevallen moeten christenen kiezen tussen twee kwade opties: de minder slechte kiezen en zo een paar kinderen redden, is beter dan er geen één redden. Deze tactiek, van het beperken van de toegang tot abortus door middel van staatswetten (in de VS), en het aanbieden van levensvatbare alternatieven voor vrouwen in nood, is door een bezorgde pro-choice columnist beschreven als ‘death by a thousand tiny cuts’ of wel 'dood door duizend kleine sneetjes'.²

Houding

De spanningen zijn hoog in het abortusdebat. Toch moeten we altijd ons beste gedrag laten zien. Ook al beschouw je abortus als moord, waar ik het niet mee oneens ben, het is beter om je tong in bedwang te houden (Jakobus 1:26). Normaal gesproken ondergaan vrouwen een abortus niet lichtzinnig, velen van hen weten gewoon niet wat ze anders moeten doen. De meeste vrouwen zijn zich, net als de overspelige vrouw in Johannes 8:1-12, volkomen bewust van wat ze hebben gedaan. Jezus preekte geen donderpreek. Hij vertelde haar niet hoe slecht (de vrouw in Johannes 8) ze wel niet was. De vrouw wist waarschijnlijk prima wat Jezus' ideaal was, toch toonde Jezus mededogen, genade en liefde. Als we zeggen dat we volgelingen van Christus zijn, moeten we doen als onze Meester (1 Johannes 2:6).

Proactieve Kerk

Vrouwen die abortus overwegen, hebben over het algemeen geen redelijk idee van de alternatieven, of ze worden sterk beïnvloed door hun omgeving, zoals hun familie of vrienden. Het zou goed zijn als lokale kerken bekend zouden staan als actieve pro-life gemeenschappen. Het onderwerp zou op de agenda van elke kerk moeten staan. Onderwijs is cruciaal om christenen te helpen de dilemma's, waar sommige vrouwen mee hebben te kampen, te begrijpen .

Veel van de mensenrechtenkwesties die we in onze kerken bespreken, gaan over buitenlandse problemen. Hoewel dit van grote waarde is, zouden we dat niet als enige moeten doen. We kunnen en mogen onze ogen niet sluiten voor de problemen van onze buren die het dichtst bij ons staan. Informatiecentra kunnen van groot nut zijn voor vrouwen die het gevoel hebben vast te zitten. We kunnen zelfs overwegen om de wapens op te nemen met niet-christenen bij het opzetten van dergelijke centra. Echt, er zijn veel niet-christenen die zich volledig inzetten voor de pro-life beweging. Dit kan worden beschouwd als een opnieuw een compromis, maar het kan zelfs nog effectiever blijken te zijn in het bereiken van vrouwen simpelweg omdat sommigen vrouwen niet veel affiniteit hebben met christenen.

In een samenleving waar de eigen keuze wordt gevierd, hebben christenen een prachtige boodschap. Een deel van de christelijke boodschap is de bevordering van keuzevrijheid—vrijheid van meningsuiting en de vrijheid om elke religie, school, gezondheidscentrum te kiezen die je wilt—vrijheid zou één van de handelsmerken van het Bijbelse christendom moeten zijn, zolang deze vrijheid geen schade aan anderen toebrengt.

Conclusie

Oké, laten we dit onderwerp afronden. We hebben gezien dat christenen legale abortus niet kunnen accepteren. Het is gewoon absoluut immoreel om te zeggen dat het ongeborene niet als mens kan worden gezien. Zoals ik in de vorige delen heb aangetoond, moeten ook de ongeborenen recht hebben op alle fundamentele mensenrechten. Dit is wetenschappelijk, moreel en juridisch onmiskenbaar. Het is onze plicht om de ongeborenen te beschermen tegen elk kwaad. Waarom? Simpelweg omdat het ongeboren kind een mens is. Mensenrechten zijn er om te beschermen, niet alleen de sterken, maar in de eerste plaats om degenen te beschermen die zichzelf niet kunnen beschermen.

Ik heb ook betoogd dat artsen hun uiterste best moeten doen om de ongeborenen te beschermen tegen schade in gevallen waarin een moeder behandeling nodig heeft voor een levensbedreigende situatie, zoals kanker. Het kan echter gebeuren dat de medici onbedoeld er niet in slagen het kind te redden. Als dit gebeurt, en het is echt onbedoeld, zou ik dit niet als immoreel of verkeerd beschouwen. Vooral in het begin van de zwangerschap kan de baby niet overleven buiten de baarmoeder. Dit betekent dat medici prioriteit moeten geven aan het leven van de moeder. Nee, dat betekent niet dat ze het kind in dat stadium kunnen of mogen doden. Absoluut niet! Maar nogmaals, als er een ingreep nodig is en de baby onbedoeld gewond raakt terwijl de ingreep de moeder redt, is dat niet immoreel. De baby heeft zijn of haar moeder nodig.

Het is een enorme zegen om te zien dat de medische prestaties snel vorderen. Vorige week las ik dat een baby, nog een foetus van 21 weken en drie dagen, gered is. Het werd veel te vroeg geboren en de dokters gaven het jongetje 0% overlevingskans. Toch wilden de ouders dat ze het probeerden, en toen ik dit in 2021 dit artikel schreef vierde het jongetje net zijn eerste verjaardag! Glorie aan God, die ons een brein heeft gegeven om te gebruiken! Als we onze hersenen gebruiken tot eer van God, kunnen we grote dingen bereiken. In dit laatste voorbeeld, het leven redden van een heel jong jongetje!

Tot Slot

In ieder geval! Dit was de vierde en laatste deel over dit onderwerp. Nu ben ik erg benieuwd naar jullie mening! Wat vind je van mijn nogal controversiële standpunt over het afzwakken van de idealen? Onthoud: een paar redden is altijd beter dan niemand redden.

Misschien heb je zelf goede en strategische ideeën? Weet je, we leven ons leven niet om het met iedereen en alles oneens te zijn en ruzie te maken, terwijl we veilig achter onze laptops zitten. Nee, alle grote veranderingen in de wereld zijn tot stand gekomen door proactieve mensen. Wij, christenen, zouden niet achterover moeten zitten! Jezus zweeg niet, Hij gehoorzaamde God actief in alles. We moeten Zijn voorbeeld volgen!

Gods zegen!

Eindnoten

↑ 1 Cook, E. D., 'Abortion,' in D. J. Atkinson and D. H. Field (eds.), The New Dictionary of Christian Ethics and Pastoral Theology, Downers Grove: InterVarsity Press, 1995, 131-133.

↑ 2 Harris-Perry, M., 'On Roe v. Wade Anniversary, a Letter to one Fighting for Choice', website (03 July 2021, http://www.msnbc.com/melissa-harris-perry/roe-v).

Gerelateerde artikels

Ethics – Abortion De ‘Woke-Christen’ Christelijke doctrine van verlossing Hoofdzaken van het christelijk geloof