Christelijk standpunt rond abortus

Apologeet.nl

Christelijk standpunt rond abortus

Deel 4 — Compromise, kerken en de conclusie

Welkom bij de laatste aflevering van deze serie over het christelijke standpunt rond abortus. In deel drie hebben we twee dilemma’s besproken die zo nu en dan voorkomen. We hebben gezien dat er genoeg goede argumenten zijn om de ongeborenen in leven te houden. In principe zijn er geen filosofische of rationele argumenten voor abortus die de test kunnen doorstaan. Dat betekent dat het emotionele argument het enige is dat overblijft, en we weten allemaal dat onze emoties niet kunnen worden gebruikt voor goede morele beslissingen. Laten we het hebben over de opties die we hebben.

Compromissen sluiten

Omdat we in een democratie leven, zijn christenen vrij om hun waarden over het menselijk leven uit te spreken. Toch kunnen we onze moraliteit niet aan andere mensen opdringen. Dit is de reden waarom we in plaats daarvan de legale wegen moeten bewandelen. Een manier om verandering te bewerkstelligen is door middel van politiek. Onze christelijke idealen zijn duidelijk: een totale afschaffing van de praktijk van abortus. Dit zal waarschijnlijk niet snel gebeuren en daarom stel ik een gecompromitteerde werkwijze voor.

Voordat ik verder ga, moet ik mezelf een beetje verduidelijken. Ik praat over dit onderwerp met vooral de Nederlandse samenleving in gedachten. Ons land kent veel verschillende politieke partijen. En met veel, bedoel ik ook: Veel! Voor zover ik weet hebben we maar twee politieke partijen die tegen abortus zijn. Beide partijen zijn christelijk en krijgen niet veel stemmen. Als gevolg daarvan krijgen ze nauwelijks genoeg stemmen om naar een heersende positie te verschuiven. Normaal gesproken moeten ze coalities vormen met andere partijen. In zo’n situatie kunnen ze hun idealen niet ‘pushen’. Dit is natuurlijk erg frustrerend. Het is deze situatie die mij triggerde om verder te denken dan de idealen. Merk echter op dat een gecompromitteerde situatie niet mijn voorkeursmodel is, en ook niet voor die christelijke partijen. Maar voorlopig denk ik dat dit het beste is wat we kunnen doen.

Goed, laten we dan maar beginnen. We kunnen een voorbeeld vinden van het compromitteren van het ideaal in de Bijbel. In Genesis stelt God de idealen voor het huwelijk vast (Genesis 2:24). Later liet Mozes het volk toe om te scheiden van hun vrouw (Deuteronomium 24:1). Volgens Jezus accepteerde Mozes echtscheiding vanwege de hardheid van de mensen (Matteüs 19:1-9). Jezus suggereerde dat Mozes het ideaal op zo’n manier compromitteerde dat in ieder geval de gescheiden vrouw met een andere man kon hertrouwen. Evenzo zouden christelijke politici een gecompromitteerde agenda moeten overwegen. Dat wil zeggen, ze kunnen proberen de voorwaarden en het tijdschema voor abortussen te veranderen, waarbij ze zich richten op het politiek haalbare en niet op het ideaal. Op deze manier kunnen ze de abortuswet geleidelijk veranderen.1

Ik weet dat dit voor veel christenen een grote verandering van denken vereist. En begrijpelijkerwijs kan een compromis over abortus worden gezien als instemmen met een vreselijke zonde. Toch moeten we ons realiseren dat we in een gevallen wereld leven. In een gevallen wereld zullen we onvermijdelijk botsende morele kwesties tegenkomen. In dit soort gevallen moeten christenen kiezen tussen twee slechte opties: de minder slechte kiezen en er zo een paar redden, is beter dan er geen redden. Deze tactiek, van het beperken van de toegang tot abortus door middel van staatswetten (in de VS), en het aanbieden van levensvatbare alternatieven voor vrouwen in nood, is door een bezorgde pro-choice columnist beschreven als ‘dood door duizend kleine bezuinigingen’.2

Houding

De spanningen zijn hoog in het abortusdebat. Toch moeten we altijd ons beste gedrag laten zien. Ook al zou je abortus misschien als moord beschouwen, waar ik het niet mee oneens ben, het is beter om je tong in bedwang te houden (Jakobus 1:26). Normaal gesproken ondergaan vrouwen een abortus niet lichtzinnig, velen van hen weten gewoon niet wat ze anders moeten doen. De meeste vrouwen zijn zich, net als de overspelige vrouw in Johannes 8:1-12, volkomen bewust van wat ze hebben gedaan. Jezus preekte geen donderpreek of vertelde haar hoe slecht (de vrouw in Johannes 8) ze was. De vrouw wist waarschijnlijk prima wat Jezus’ ideaal was, toch toonde Jezus mededogen, genade en liefde. Als we zeggen dat we volgelingen van Christus zijn, moeten we doen als onze Meester (1 Johannes 2:6).

Proactieve Kerk

Vrouwen die abortus overwegen, hebben over het algemeen geen redelijk idee van de alternatieven, of ze worden sterk beïnvloed door hun omgeving, zoals hun familie of vrienden. Het zou goed zijn als lokale kerken bekend zouden staan als actieve pro-life gemeenschappen. Het onderwerp zou op de agenda van elke kerk moeten staan. Onderwijs is cruciaal om christenen te helpen de dilemma’s te begrijpen waar sommige vrouwen mee hebben te kampen.

Veel van de mensenrechtenkwesties die we in onze kerken bespreken, gaan over buitenlandse problemen. Hoewel dit van grote waarde is, zouden we dat niet als enige moeten doen. We kunnen onze ogen niet sluiten voor de problemen van onze buren die het dichtst bij ons staan. Informatiecentra kunnen van groot nut zijn voor vrouwen die het gevoel hebben vast te zitten. We kunnen zelfs overwegen om de wapens op te nemen met niet-christenen bij het opzetten van dergelijke centra. Echt, er zijn veel niet-christenen die zich volledig inzetten voor de pro-life beweging. Dit kan worden beschouwd als een opnieuw een compromis, maar het kan zelfs nog effectiever blijken te zijn in het bereiken van vrouwen simpelweg omdat sommigen vrouwen niet veel affiniteit hebben met christenen.

In een samenleving waar de eigen keuze wordt gevierd, hebben christenen een prachtige boodschap. Een deel van de christelijke boodschap is de bevordering van keuzevrijheid—vrijheid van meningsuiting en de vrijheid om elke religie, school, gezondheidscentrum te kiezen die je wilt—vrijheid zou een van de handelsmerken van het Bijbelse christendom moeten zijn, zolang deze vrijheid maar geen schade toebrengt anderen.

Conclusie

Oké, laten we dit onderwerp afronden. We hebben gezien dat christenen legale abortus niet kunnen accepteren. Het is gewoon absoluut immoreel om te zeggen dat het ongeborene niet als mens kan worden gezien. Zoals ik in de vorige afleveringen heb aangetoond, moeten de ongeborenen recht hebben op alle fundamentele mensenrechten. Dit is wetenschappelijk, moreel en juridisch onmiskenbaar. Het is onze plicht om de ongeborenen te beschermen tegen elk kwaad. Waarom? Simpelweg omdat het ongeboren kind een mens is. Mensenrechten zijn er om te beschermen, niet alleen de sterken, maar in de eerste plaats om degenen te beschermen die zichzelf niet kunnen beschermen.

Ik heb ook betoogd dat artsen hun uiterste best moeten doen om de ongeborenen te beschermen tegen schade in gevallen waarin een moeder behandeling nodig heeft voor een levensbedreigende situatie, zoals kanker. Het kan echter gebeuren dat de medici onbedoeld er niet in slagen het kind te redden. Als dit gebeurt, en het is echt onbedoeld, zou ik dit niet als immoreel of verkeerd beschouwen. Vooral in het begin van de zwangerschap kan de baby niet overleven buiten de baarmoeder. Dit betekent dat medici prioriteit moeten geven aan het leven van de moeder. Nee, dat betekent niet dat ze het kind in dat stadium kunnen of mogen doden. Absoluut niet! Maar nogmaals, als er een ingreep nodig is en de baby onbedoeld gewond raakt terwijl de ingreep de moeder redt, is dat niet immoreel. De baby heeft zijn of haar moeder nodig.

Het is een enorme zegen om te zien dat de medische prestaties snel vorderen. Vorige week las ik dat een baby, nog een foetus van 21 weken en drie dagen, gered is. Het werd veel te vroeg geboren en de dokters gaven het jongentje 0% overlevingskans. Toch wilden de ouders dat ze het probeerden en nu vierde het jongentje net zijn eerste verjaardag! Glorie aan God, die ons een brein heeft gegeven om te gebruiken! Als we onze hersenen gebruiken tot eer van God, kunnen we grote dingen bereiken. In dit laatste voorbeeld, het leven redden van een heel jonge jongen!

Tot Slot

In ieder geval! Dit was de vierde en laatste aflevering over dit onderwerp. Nu ben ik erg benieuwd naar jullie mening! Wat vind je van mijn nogal controversiële standpunt over het compromitteren van de idealen? Onthoud: een paar opslaan is altijd beter dan niets opslaan.

Misschien heb je zelf goede en strategische ideeën? Ik bedoel, ik kom met weer zo’n controversieel idee om samen te werken met niet-christenen… Misschien is dat gewoon teveel voor je, en heb je zelf ideeën? Weet je, we leven ons leven niet om het met iedereen en alles oneens te zijn en ruzie te maken, terwijl we veilig achter onze laptops zitten. Nee, alle grote veranderingen in de wereld zijn tot stand gekomen door proactieve mensen. Wij, christenen, zouden niet achterover moeten zitten! Jezus zweeg niet, Hij gehoorzaamde God actief in alles. We moeten Zijn voorbeeld volgen!

Kijk ook even in de beschrijving van deze video. Ik probeer altijd alle relevante links toe te voegen. Ook in diezelfde beschrijving vind je ook manieren om mij te steunen… Jouw steun zal worden gebruikt voor het maken van nieuwe video’s.



In ieder geval heel erg bedankt voor het kijken.

God’s zegen, en tot de volgende video!



Eindnoten

↑ 1 Cook, E. D., ‘Abortion,’ in D. J. Atkinson and D. H. Field (eds.), The New Dictionary of Christian Ethics and Pastoral Theology, Downers Grove: InterVarsity Press, 1995, 131-133.

↑ 2 Harris-Perry, M., ‘On Roe v. Wade Anniversary, a Letter to one Fighting for Choice’, website (03 July 2021, http://www.msnbc.com/melissa-harris-perry/roe-v).

0 0 stemmen
Article Rating
Abonneer
Laat het weten als er
guest

0 Comments
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
%d bloggers liken dit: