5 Bijbelverzen waardoor ze haar geloof verloren heeft

Apologeet.nl

5 Bijbelverzen waardoor ze haar geloof verloren heeft

Romeinen 9:14-24 Schiep God mensen om naar de hel te gaan?

Ten eerste is dit een belangrijke kwestie die om een antwoord vraagt. De brief aan de Romeinen wordt door velen beschouwd als de invloedrijkste brief uit de geschriften van Paulus. Tot op de dag van vandaag wordt het beschouwd als de meest leerstellige brief van het Nieuwe Testament.

Maar goed, luisterend naar het argument van deze dame kan ik je vertellen dat dit een typisch geval is van het niet lezen van de hele context. Toen Paulus deze brief schreef, markeerde hij hem nooit met hoofdstukken en verzen. Dus wat gebeurt er hier?

Chiasme in Romeinen

In Romeinen 9-11 kijken we naar een kruispunt of kruising van twee sporen, ook wel een chiasme genoemd. Paulus gebruikt deze tactiek in zijn brieven omdat het de lezers helpt te begrijpen en te onthouden wat er is gezegd.

Deze zogenaamde chiastische structuren kunnen veel hoofdstukken overlappen. In Romeinen 5-8 bijvoorbeeld. Hier gebruikt Paulus een A-B-C…C-B-A patroon om ons een aantal zeer belangrijke ideeën te leren:

A: Gelovigen kunnen vertrouwen hebben in de uiteindelijke heerlijkheid (5:1-11)

B: gelovigen zijn in Christus en dus vrij van veroordeling in Adam (5:12-21)

C: Gelovigen worden bevrijd van de macht van de zonde (in 6:1-23)

C: Gelovigen worden bevrijd van de bindende autoriteit van de wet (in 7:1-25)

B: Gelovigen zijn vrij van veroordeling door het werk van de Geest (8:1-17)

A: Gelovigen kunnen vertrouwen op de uiteindelijke heerlijkheid (8:18-39).

Erbij horen of er niet bij horen?

Om weer op het goede spoor te komen, moeten we eerst uitzoeken waarom Paulus zei wat hij zei in Romeinen 9:14-24. Het chiasme volgt op de kwestie die in Romeinen 9:3-5 aan de orde is gesteld.

Want ik zou zelf wel wensen vervloekt te zijn, weg van Christus, ten gunste van mijn broeders, mijn verwanten wat het vlees betreft. Zij zijn immers Israëlieten; voor hen geldt de aanneming tot kinderen en de heerlijkheid en de verbonden en de wetgeving en de eredienst en de beloften.5Tot hen behoren de vaderen, en uit hen is, wat het vlees betreft, de Christus voortgekomen, Die God is, boven alles, te prijzen tot in eeuwigheid. Amen!

Er was een enorm debat gaande tussen Romeinse christenen: Zijn degenen die fysiek in Israël geboren worden voorbestemd om erfgenamen te zijn van Gods verbonden?

Is iedereen gediskwalificeerd?

Paulus beantwoordt dit met een duidelijk ‘nee’, maar dit ‘nee’ wordt uitgewerkt in drie hoofdstukken en niet slechts in drie verzen.

Het belangrijkste deel van deze chiasmus staat in hoofdstuk 10:12-13

Er is immers geen enkel onderscheid tussen Jood en Griek. Want Een en dezelfde is Heere van allen en Hij is rijk voor allen die Hem aanroepen.

Want ieder die de Naam van de Heere zal aanroepen, zal zalig worden.

Zie je dat de nadruk in vers 13 ligt op de ‘ieder’ en niet op het ‘aanroepen’? Paulus geeft ons geen checklist met ‘stappen om gered te worden’. Wat hij doet, is precies het tegenovergestelde. Paulus benadrukt dat Gods genadeverbond niet alleen voor de Joden is, maar ook voor mensen uit andere volken, het is voor iedereen beschikbaar. Vers 13 maakt duidelijk dat rechtvaardiging komt door geloof, dat zien we uitgewerkt vanaf hoofdstuk 9:30, tot dit vers in hoofdstuk 10. En het mooie van deze structuur is dat het een duidelijke dwarsdoorsnede of kruising is met Romeinen 3:21- 4:8 waarin we ook het principe van rechtvaardiging door geloof alleen vinden.

Voorbestemming?

Ik geloof niet dat de verzen die Kristi Burke gebruikt verwijst naar individuele predestinatie of voorbestemming. Nee, het lijkt me waarschijnlijker dat het ons leert hoe God de koppigheid en goddeloosheid van Zijn uitverkoren volk, de Israëlieten, gebruikte. Zij zijn de ‘voorwerpen van Zijn toorn, voor het verderf gereedgemaakt’ om redding voor allen te bewerkstelligen. Ik zeg niet dat iedereen uiteindelijk gered zal worden, nee, ik bedoel dat redding voor iedereen beschikbaar is.

We vragen ons natuurlijk af wat er gebeurd zou zijn als Gods volk, de Israëlieten, de Messias niet hadden gedood. Maar de geschiedenis leert ons dat zij Zijn dood eisten en door deze goddeloosheid kunnen wij, de heidenen, ook genieten van het eeuwige leven bij God.

Maar laten we omwille van het argument zeggen dat de verzen ècht leren dat alles van tevoren vastligt, dan is dat nog steeds geen afwijzing van de vrije wil. Paulus reageert op een klacht van mensen die het vreemd vonden dat God hen niet zou accepteren, ook al waren ze èchte Joden. Over het algemeen dachten ze dat ze rechtvaardig door geboorte waren en ze hielden zich toch ook aan de wet? Maar toch leert Paulus dat ze alleen door geloof gered kunnen worden! Dat vonden ze vreemd.

Om het wat duidelijker te maken, moeten we zien wat Paulus vraagt:

Is er onrechtvaardigheid bij God?

Waarom vindt God nog steeds ongerechtigheid in mensen?

Is er iemand die Gods wil kan weerstaan?

Sommigen beweerden dus dat redding uitsluitend gebaseerd was op de voorbestemming. Ze beweerden ook dat redding afhing van Gods gemoedstoestand of humeur en niet van iemands werken. Maar als dat waar zou zijn, dan kunnen we ons afvragen waarom God zegt dat we allemaal zondaars zijn. Alles is namelijk toch voorbestemd? En in zo’n geval kan een moordenaar er niets aan doen. En als je zegt dat de moordenaar gewoon kan besluiten om het niet te doen, dan kun je je afvragen of dit betekent dat hij Gods wil kan weerstaan. Dan kan je ook afvragen of dat wel rechtvaardig zou zijn of niet, toch?

Hemel of hel

Paulus laat alleen maar zien dat God onze Schepper is. Als onze Schepper, had Hij ons alleen maar kunnen scheppen om vervolgens weer te vernietigen, maar dat deed Hij niet en daarom is er geen onrechtvaardigheid in Gods oordelen.

Maar als we Zijn aanbod van verlossing weigeren te accepteren, is het voor God alsof Hij ons inderdaad tot verdoemenis heeft geschapen. In dat geval is je voorbestemde einde inderdaad eeuwige toorn. Onze voorbestemming is óf de hemel óf de hel, je kunt niet voorbestemd zijn om de eeuwigheid ergens in het midden door te brengen.

Hoewel Jezus aan het kruis stierf voor de zonden van de hele wereld, is God nog steeds niet verplicht om iemand te redden. Tot er echter een moment komt waarop God besluit om een individu definitief te veroordelen of totdat het laatste oordeel, zoals geschreven in het boek Openbaringen, zal plaats vinden, staat redding open voor iedereen die gelooft, dus voor alle mensen.

Jakob heb ik liefgehad, maar Esau heb ik gehaat

Tot slot wil ik nog iets zeggen over die ‘haat’ in het begin van Romeinen 9.

…Jakob heb Ik liefgehad en Ezau heb Ik gehaat.

Ik hoop dat ik duidelijk heb kunnen maken dat Paulus geen predestinatie onderwijst. Ik weet dat Kristi deze tekst niet heeft genoemd. Dat kan zijn omdat ze weet dat het woord ‘haten’ niet per se hetzelfde betekent als een intense afkeer van iemand hebben. Toch vind ik het interessant om te vermelden dat Paulus verwijst naar een tweede set broers. Paulus noemde Izaäk in vers 7-12.

Waarom vind ik dit interessant? Nou, in Galaten 4 heeft Paulus het over Sarah en Hagar.

Galaten 4:22-26

Want er staat geschreven dat Abraham twee zonen had, een van de slavin, en een van de vrije. Maar hij die van de slavin was, is naar het vlees geboren, hij echter die van de vrije was, door de belofte. Deze dingen hebben een zinnebeeldige betekenis; want deze vrouwen zijn de twee verbonden: het ene, dat van de berg Sinaï, dat kinderen voortbrengt voor de slavernij, dat is Hagar. Want deze Hagar is de berg Sinaï in Arabië, en komt overeen met het huidige Jeruzalem, dat met haar kinderen in slavernij is. Maar het Jeruzalem dat boven is, is vrij, en dat is de moeder van ons allen.

Paulus legt hier uit dat hij in figuurlijke taal verwijst naar de broers en hun moeders. Dat wil zeggen, Hagar staat symbool voor de wet en werken omdat Abraham probeerde Gods belofte te vervullen door zijn eigen inspanningen. Terwijl Sara symbool staat voor genade en geloof, omdat de geboorte van haar zoon Isaak voortkwam uit Gods belofte.

Als we dit terug brengen naar Romeinen 9, kunnen we zien dat Paulus’ doel was om het concept van geloof versus werken uit te leggen. Hij zet geen dichotomie of tegenstelling op tussen voorbestemming en vrije wil. Hij wil de lezers laten zien dat we alleen door geloof gered kunnen worden en dat we een vrije wil hebben om ‘ja’ of ‘nee’ te zeggen tegen Gods reddende genade.

Hij vat dit samen in Romeinen 9:30-32

Wat zullen wij dan zeggen? Dit: dat de heidenen, die geen gerechtigheid hebben nagejaagd, gerechtigheid verkregen hebben, gerechtigheid echter die uit het geloof is. Maar Israël, dat de wet van de gerechtigheid najaagde, is aan de wet van de gerechtigheid niet toegekomen. Waarom niet? Omdat zij die niet uit geloof zochten, maar als uit werken van de wet. Want zij hebben zich gestoten aan de steen des aanstoots

Met andere woorden, de Israëlieten handelden zoals Abraham toen hij probeerde Gods belofte te vervullen door zijn eigen inspanningen, in plaats van geloof te hebben door op de belofte te wachten.

Paulus’ hele punt is dat het Gods soevereine recht is om een verbond te sluiten met wie Hij maar wil. En als God besluit om dat verbond op te richten puur door geloof in plaats van door werken, dan kan niemand Hem daarover in twijfel trekken. Zelfs als dat betekent (wat het doet) dat Hij het opricht met iedereen die mee wil doen.



Psalm 137:9 Is het doden van baby’s oké in de ogen van God?

Deconstructie gemeenschap

Allereerst moet je weten dat de deconstructie gemeenschap waar ze naar verwijst soms ook wel de exangelische gemeenschap wordt genoemd. Deze groep bestaat vooral uit mensen die uit het traditionele christendom zijn gestapt. Ze begeven zich nu in een gemeenschap waar ze proberen anderen de tegenstrijdigheden van het moderne christendom te laten zien. Met andere woorden, als je aan je geloof wilt gaan twijfelen, kun je altijd advies vragen aan de mensen in deze gemeenschap.

Wraakgebed

Ze heeft gelijk als ze dit uitlegt als een wraakgebed. Met andere woorden, dit was een gebed waarin de schrijver zijn vijand kwaad toewenste en wilde toeroepen.

Geïnspireerd woord van God

En hier gaat ze de fout in! Ja, de Bijbel is het geïnspireerde woord van God, maar nee, dat betekent niet dat alle woorden die zijn opgeschreven Gods eigen woorden zijn. We gebruiken het woord inspiratie in de betekenis van ‘goddelijk gegeven’ vanwege een vers in 2 Timoteüs 3:16:

Heel de Schrift is door God ingegeven en is nuttig om daarmee te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid

Het probleem is dat wij, christenen, de term ‘inspiratie’ zo hebben opgevat dat alle woorden precies de woorden zijn zoals gesproken door God zelf. Inspiratie is een ongelukkige term om te gebruiken als we het hebben over de autoriteit van de Bijbel. Het moderne gebruik van het woord drukt niet het idee uit van Gods goddelijke autoriteit. Ik denk dat het beter is om te spreken over de ‘goddelijke autoriteit’ van de Bijbel, of de Bijbel is het ‘gezaghebbende Woord van God’, de Bijbel is ‘door God geopenbaard’. Ik weet dat het er zo niet eenvoudiger op wordt, maar als we teruggaan naar onze tekst in 2 Timoteüs, wordt het logischer. De woorden in de Bijbel zijn door de Heer geautoriseerd om ons te onderwijzen, corrigeren en instrueren. Dat betekent dat we teksten zullen tegenkomen die rechtstreeks uit een horrorfilm lijken te komen. Niet om te herhalen! Niet om te vieren. Nee, om ons te laten zien waarom er andere regels zijn. Maar daar kom ik straks op terug.

Heeft God het doden van baby’s niet veroordeeld?

Dit is gewoon dommigheid. Mijn kinderen maken soms ruzie met elkaar. Ze zeggen nare dingen. En weet je wat? Meestal hoef ik niets te zeggen omdat ze de regels al kennen en weten hoe ik denk over schelden. Moet ik dat ècht elke keer herhalen?

Maar speciaal voor deze dame zal ik enkele van Gods regels voorlezen.

Leviticus 18:21

U mag niemand uit uw nageslacht overgeven om aan de Molech geofferd te worden. De Naam van uw God mag u niet ontheiligen. Ik ben de HEERE.

God sprak niet met een lieve moederstem toen Hij de straf voor deze misdaad uitlegde:

Leviticus 20:2-5

U moet vervolgens tegen de Israëlieten zeggen: Iedereen uit de Israëlieten en uit de vreemdelingen die in Israël verblijven, die iemand uit zijn nageslacht aan de Molech overgegeven heeft, moet zeker gedood worden: de bevolking van het land moet hem met stenen stenigen. En Ikzelf zal Mijn aangezicht tegen die man keren en hem uit het midden van zijn volk uitroeien. Hij heeft immers iemand uit zijn nageslacht aan de Molech overgegeven, waardoor Mijn heiligdom verontreinigd en Mijn heilige Naam ontheiligd is. Maar als de bevolking van het land daadwerkelijk haar ogen sluit ten aanzien van die man, wanneer hij iemand uit zijn nageslacht aan de Molech heeft overgegeven, en hem niet ter dood brengt, dan zal Ikzelf Mijn aangezicht tegen die man en tegen zijn familie keren en Ik zal hem en ieder die samen met hem hoererij bedrijft door als in hoererij achter de Molech aan te gaan, uit het midden van hun volk uitroeien.

En een andere vrij duidelijke regel kan gevonden worden in Exodus. Als je een vrouw een miskraam bezorgt en de baby sterft… Nou, dan ben je nog niet jarig!

Exodus 21:22-23

Wanneer mannen vechten en daarbij een zwangere vrouw zó treffen dat haar kind geboren wordt, maar er geen dodelijk letsel is, dan moet de schuldige zeker een boete betalen, zo groot als de echtgenoot van de vrouw hem oplegt. Hij moet die betalen via de rechters. Maar als er wel dodelijk letsel is, moet u geven leven voor leven…

De Bijbel veroordeelt herhaaldelijk het doden van onschuldigen (Jeremia 7:6 en 22:17, Psalm 106:37-38, Spreuken 6:16-19, Jesaja 53:6, Lucas 17:2 en Matteüs 18:10,14).

Zelfs toen Jona naar de grote stad van Israëls vijand, Ninevé, werd gestuurd, wilde God deze stad niet vernietigen omwille van de 120.000 mensen die het verschil niet wisten tussen hun rechter- en linkerhand. Het lijkt mij dat God vrij duidelijk is over de regels.

Is het goed in christelijke ogen?

Wat een onzin. Jaren geleden was er een liedje in Nederland van de groep ‘dingetje.’ De titel: Praat geen poep! We keuren deze woorden helemaal niet goed! Ik heb nog nooit een preek gehoord waarin de spreker iets zei als: “ach, het is Gods woord, dus het zal wel goed zijn!”

Dit vers zal bij alle weldenkende christenen grote alarmbellen doen rinkelen. Wat het doet, is ons eraan herinneren hoe diep de mensheid gevallen is. Ik bedoel, zelfs je ergste vijanden dit toewensen is alarmerend. Maar toch, ik heb mensen die de onderdrukking van de nazi’s in de Tweede Wereldoorlog overleefden, soortgelijke woorden horen uitspreken. Is dat goed? Nee! Is het begrijpelijk? Ja!

Pro-life menigte

Ik hoop dat Kristi Burke ook tegen abortus is? Want dat is het enige moreel juiste standpunt. Nee, de pro-life menigte praat dit soort gebeden zeker niet glad. We weten dat het er is en we weten dat God toestond dat het werd opgeschreven. Maar dat betekent zeker niet dat Hij het goed vindt om zo te denken.

Ongerechtvaardigd

Hoe dan ook, nee, wij vinden dit soort verwensingen niet goed. Er staan veel meer dingen in de Bijbel die niet erg moreel zijn. Toch liet God het toe om opgeschreven te worden. Waarom? Omdat het één ding heel duidelijk maakt.

Romeinen 3:23

Want allen hebben gezondigd en missen de heerlijkheid van God…

En het laat ons begrijpen waarom Ananias Paulus aanspoorde om zich te bekeren.

Handelingen 22:16

waarom aarzelt u? Sta op, laat u dopen en uw zonden afwassen onder aanroeping van de Naam van de Heere.



Deuteronomium 22:28-29 Een man moet trouwen met het meisje dat hij zojuist verkracht heeft?

Twee verzen!

Let op dat ze maar twee verzen heeft gelezen! Dat is vragen om problemen, maar dat leg ik dadelijk wel uit. Verder valt het mij op dat ze een bepaalde trots lijkt te hebben in het feit dat ze in een zogenaamde deconstructie periode heeft doorgemaakt. Het is bijna alsof ze daarmee wil aangeven dat ze veel meer, en veel beter over de zaken heeft nagedacht dan zij die nog wel geloven.

Vraag het de voorganger

Haar eerste ingeven is juist. Natuurlijk dwingt God een verkracht meisje niet om met de verkrachter te trouwen. Geen paniek! We gaan het strakjes behandelen. Eerst even luisteren wat de voorganger voor een antwoord gaf.

Te graag willen antwoorden

Dit is een beetje jammer. Natuurlijk kunnen we niet van een voorganger verwachten dat hij altijd een antwoord heeft. Maar voorgangers moeten oppassen dat ze niet te snel een antwoord willen geven. Hij had er beter aan gedaan om eerst even wat meer studie te maken van deze twee verzen. Soms, als het lijkt dat een vers een simpel antwoord heeft moeten we de bereidheid hebben om toch nog even verder te studeren … Gewoon in het geval dat het iets moeilijker lijkt dan je dacht.

Geïndoctrineerd

Goed, dit is dus wat ik bedoel. Zij neemt niets voor zoete koek aan, want zij laat zich niet indoctrineren … Zij is namelijk een deconstructie proces in gegaan. Zucht!

Niemand wil graag met een verkrachter trouwen

Even afgezien van vrouwen die lijden aan het Stockholm syndroom, kan ik me ook niet voorstellen dat een vrouw met haar verkrachter wil trouwen.

Maar denk ook maar niet dat dit een handige manier voor mannen was om aan een vrouw te komen. Nee, dit was een handige manier om met de nek aangekeken te worden.

Kristi weet raad

Nu gaan we het krijgen. Kristi weet raad!

Doe niet zo moeilijk God

Dat is Kristi’s antwoord op de problematiek. Doe niet zo moeilijk over seks voor het huwelijk. Wat maakt het uit als een meisje geen maagd meer is. Huppekee, niks geen straf of boete. Nee hoor, laat ze maar gewoon hun gang gaan.

In de dorpen waar ik werk zie ik de gevolgen van het lage moraal. Jan en alleman hebben seks en meisje zo jong als 12 lopen met een dikke buik. En de jongens? Ach, wie legt hen uit dat het immoreel was? Er staat immers geen boete of wat dan ook op!

Het antwoord

Ten eerste wordt het duidelijk dat overspel absoluut niet getolereerd werd. Ook als de officiële trouwplechtigheid nog niet was voltrokken mochten de, aan elkaar beloofde jongen en meisje, geen seks met een ander hebben. Dat lezen we in de verzen 13 – 21. Hier gaat het om een meisje dat belooft was aan een man om te trouwen, maar al seks heeft gehad met een ander voor het huwelijk. Het meisje kon daar de doodstraf voor krijgen. Ik zeg ‘kon’ omdat de man het meisje in bescherming kon nemen. Dit zien we bijvoorbeeld bij Jozef en Maria gebeuren. Je kunt je de paniek wel voorstellen toen iedereen zag dat Maria zwanger was. Toen Jozef het zag dat Maria besliste hij om stilletjes bij haar weg te gaan. Hij had anders kunnen beslissen. De Here koos hem niet voor niets uit om de pleegvader van Jezus te worden. Jozef was een God vrezend man!

Dan gaan we verder en zien we de regels wat betreft het hebben van seks met iemand die al getrouwd is met een ander.

Deuteronomium 22:22

Wanneer ergens een man aangetroffen wordt terwijl hij met een vrouw slaapt die met een andere man getrouwd is, dan moeten zij beiden sterven, de man die met de vrouw geslapen heeft, en de vrouw. Zo moet u het kwaad uit Israël wegdoen.

Hier gaat het dus om vrijwillige seks van beide partijen.

Nu wordt het lastiger want in de volgende verzen wordt over vrijwillige seks èn verkrachting gesproken.

Deuteronomium 22:23-24

Wanneer een meisje nog maagd is, maar wel in ondertrouw met een man, en een andere man treft haar binnen de stad aan en slaapt met haar, dan moet u hen beiden naar buiten brengen, naar de poort van die stad, en moet u hen met stenen stenigen, zodat zij sterven; het meisje vanwege het feit dat zij binnen de stad niet om hulp geroepen heeft, en de man vanwege het feit dat hij de vrouw van zijn naaste vernederd heeft. Zo moet u het kwaad uit uw midden wegdoen.

Hier zie je dus de kwestie waarin aangenomen kan worden dat de man en het meisje beide instemde met het hebben van seks.

In het volgende gedeelte wordt het scenario geschetst waarin aangenomen mag worden dat het meisje niet vrijwillig gemeenschap wilde hebben met de man.

Deuteronomium 22:25-27

Maar als de man het ondertrouwde meisje in het open veld aantreft, en de man haar vastgrijpt en met haar slaapt, dan moet alleen de man die met haar geslapen heeft, sterven. Het meisje mag u niets doen, want het meisje heeft geen zonde begaan die de dood verdient. Deze zaak komt immers overeen met het geval dat een man zijn naaste aanvalt en deze om het leven brengt. Hij trof haar namelijk aan in het open veld, en het ondertrouwde meisje riep, maar er was niemand die haar verloste.

En nu komen we bij Kristi’s tekst.

Deuteronomium 22:28-29

Wanneer een man een meisje aantreft, een maagd die niet in ondertrouw is, en hij grijpt haar en slaapt met haar, en zij worden ontdekt, dan moet de man die met haar geslapen heeft, aan de vader van het meisje vijftig zilverstukken geven, en zij zal hem tot vrouw zijn, omdat hij haar vernederd heeft. Hij mag haar al zijn dagen niet wegsturen.

Er zijn er twee mogelijke verklaringen.

Mogelijkheid 1: Het was geen verkrachting

De eerste gaat in op het feit dat ‘zij worden ontdekt.’ Dit suggereert een bepaalde mate van vrijwilligheid. We hebben namelijk eerder gelezen dat als het meisje niet gilt, er vanuit gegaan wordt dat het vrijwillig is. Alleen in het vorige scenario was ze al in ondertrouw en pleegde dus overspel. In dit geval is het meisje nog vrijgezel. De man en het meisje kunnen gedwongen worden om te trouwen. Er wordt hier niet over de mogelijkheid gesproken dat de vader weigert hem zijn dochter tot echtgenote te geven. Dat is geen probleem want die mogelijkheid werd als vanzelfsprekend aangenomen. Als het meisje minderjarig was had haar vader het recht om het huwelijk te weigeren.

Mogelijkheid 2: Het was verkrachting en de man komt er goed af

De andere mogelijkheid is dat het hier inderdaad over verkrachting gaat. De Talmoed schrijft dat men die zonde niet moet begaan. Deze twee verzen gaan vooral over de man in kwestie en vertellen hem wat zijn verantwoordelijkheden zijn nadat hij een meisje heeft verkracht. De nadruk ligt op zijn straf, de verzen vertellen niets over de opties die het meisje heeft. Als het werkelijk om een verkrachting gaat is het logisch dat er niet zo veel gezegd wordt over haar perspectief omdat ze niets verkeerds deed. Het gaat meer over het perspectief van haar vader (het meisje in dit stuk is minderjarig en dus die nog steeds onder de verantwoording van haar vader valt). De keuze wordt al neergelegd in vers 16, waar de vader zijn beklag kan gaan doen bij de ouderlingen. Toch heeft het meisje wel degelijk invloed op de uiteindelijke keuze van haar vader. Ze kunnen het huwelijk weigeren of ze kunnen de verkrachter dwingen te trouwen en haar te steunen.

Talmoed Ketubot 39bi

De baraita vervolgt: Hoewel zowel de verkrachter als de verleider verplicht zijn met hun slachtoffer te trouwen, kunnen zowel zij als haar vader het huwelijk voorkomen.

De Gemara vraagt: Toegegeven, met betrekking tot een vrouw die werd verleid, staat er geschreven: “Als haar vader weigert [maen yemaen] haar aan hem te geven” (Exodus 22:16), en de wijzen interpreteerden: Ik heb alleen afgeleid dat haar vader het huwelijk kan verhinderen; waar maken we uit op dat zij dat zelf kan? In het vers staat: Maen yemaen, een dubbelwerkwoord dat aangeeft dat het huwelijk in ieder geval verhinderd kan worden, d.w.z. ook zij mag dat doen.

Het feit dat de verkrachter een mogelijkheid krijgt om te trouwen met het meisje, of zelfs alleen maar een boete moet betalen, is pure genade! We hebben eerder gelezen dat overspel en verkrachting zeer zwaar bestraft kunnen worden.

Even onderzoeken en niet zo arrogant zijn

Je ziet dat de bescherming van het meisje zeer hoog in het vaandel staat. Zelfs als ze minderjarig is heeft ze zeggenschap over dat wat er beslist wordt. Kristi mag dan denken dat ze even snel met een betere oplossing kan komen dan de Here God, haar oplossing zet de deur tot immoraliteit wijd open! Het probleem is dat veel mensen liever lui dan moe zijn. Ze kan mij niet wijs maken dat ze deze kwestie werkelijk grondig heeft onderzocht. Wat meer nederigheid zal haar niet misstaan.

Voor ons is een waarschuwing ook wel op zijn plaats. We moeten oppassen niet te vallen in de valkuil van hoogmoed. We kunnen nog zo theologisch onderlegd zijn en we kunnen nog zo het idee hebben dat we veel weten, maar soms is het verstandig om iets meer tijd te nemen voordat we iemand antwoord willen geven op een moeilijke vraag.



Deuteronomium 20:10-18 Overgeven of sterven en vrouwen en kinderen als oorlogsbuit

Oké, dat klinkt afschuwelijk, daar ben ik het mee eens! Maar omdat we dingen aan het deconstrueren zijn, stel ik voor om haar aannames in de juiste context te deconstrueren.

Over wat voor soort steden hebben we het?

Deze steden zijn niet van de Kanaänieten, zoals duidelijk wordt uit Deuteronomium 20:16-18. De Kanaänitische steden stonden namelijk onder een absoluut vonnis van vernietiging zoals bevolen in Exodus 23:32,33

U mag met hen en met hun goden geen verbond sluiten. Zij mogen niet in uw land blijven wonen, anders zullen zij u doen zondigen tegen Mij. Als u hun goden dient, voorzeker, het zal voor u tot een valstrik worden.

De steden in deze passage zijn ofwel van andere volken die hen leed hadden aangedaan of hen verstoorden, of al eerder oorlog tegen hen begonnen te voeren, of ze hielpen hun vijanden, of de vrienden en bondgenoten van Israël vervolgden. De steden konden ook van de Hebreeën zelf zijn. In dat geval waren ze schuldig bevonden of ze hielpen en stimuleerden het beoefenen van afgoderij of afvalligheid van God. Ze konden ook schuldig bevonden worden aan verzet of rebellie tegen wettig gezag, of vanwege het geven van bescherming en/of het verdedigen van mensen die schuldig waren aan een halsmisdaad.

Overgeven en slaaf worden of sterven?

Nee, ‘vrede aanbieden’ betekent in feite dat ze hen bepaalde vredesvoorwaarden moesten aanbieden. Dat kon betekenen dat ze afgoderij moesten afzweren of moesten stoppen met het helpen van de vijand.

Als ze daarmee instemden, zouden ze in een vorm van slavernij terechtkomen die heel anders was dan die van de beruchte slavernij die we kennen uit onze tijd en uit de afgelopen eeuwen. Dit leek meer op dienstbaarheid dan op slavernij.

Het probleem hier is dat de inwoners van deze steden hun kans op een vredig leven in Gods land hadden verprutst. De Heer haatte de daden van de voormalige heidense naties, en terecht. Deze volken waren absoluut immoreel. Je hoeft geen christen te zijn om te begrijpen dat hun gewoonten walgelijk waren. Ik bedoel, ik heb nog nooit een atheïst ontmoet die zijn of haar kinderen als offer in een gloeiende oven wilde gooien. Ik heb ook nog nooit een atheïst ontmoet die meisjes en jongens verkrachtte en ze daarna gewoon vermoorde. Begrijp me niet verkeerd! Er zijn zieke mensen die dit soort dingen doen, maar over het algemeen, gelovig of ongelovig, verafschuwen we deze zaken. En dat doet de Heer dus ook.

Toch zouden de mensen in deze steden (en dan hebben we het niet over steden met miljoenen inwoners, maar eerder over een paar honderd) hun leven weer redelijk kunnen oppakken als ze hun slechte gewoonten zouden opgeven. Maar het gevolg zou zijn dat ze voor hun veroveraars zouden moeten werken. Dit zou waarschijnlijk betekenen dat ze een bepaalde tijd op het land van hun nieuwe meesters moesten werken. Soms moesten ze een deel van hun eigen oogst afstaan als een vorm van belasting.

Normaal gesproken, als de inwoners zelf Hebreeërs waren geweest, zouden ze na zes jaar vrij zijn (Exodus 21:2) met een royale ondersteuning (Deuteronomium 15:14), of ze zouden vrij komen in het Jubeljaar (Leviticus 25:40); het hing ervan af wat het eerst kwam.

Als de inwoners van de steden uit buitenlanders bestonden, zouden ze waarschijnlijk voor de rest van hun leven in deze positie blijven. Buitenlanders mochten in Israël geen land bezitten en het zou voor hen bijna onmogelijk zijn geweest om zelfstandig in hun levensonderhoud te voorzien; om zulke slaven tegen hun wil vrij te laten was niet erg handig geweest.

Slavernij in het Oude Testament was heel anders en omvatte een verscheidenheid aan methoden, situaties en beperkingen. Maar het Oude Testament is duidelijk over het gevangen nemen en verkopen van mensen als slaven: ontvoering was een misdaad waarop de doodstraf stond (Exodus 21:16).

Vrouwen en kinderen als oorlogsbuit

Het klinkt al verschrikkelijk, maar Kristi maakt het nog erger door eraan toe te voegen: “en doe met de buit wat je wilt doen.”

Laten we nog even verder luisteren.

“Wat denk je dat dat betekent?”

“Wat denk je dat de bedoeling was toen ze zeiden: neem de vrouwen en kinderen en doe met ze wat je wilt!”

Pardon? Wat denk je dat het betekent? Denkt Kristi aan de oorlogs-plunderingen zoals we die hebben gezien bij terroristische groeperingen als de Taliban, Boko Haram of Isis? Dacht ze misschien aan islamitische oorlogsregels?

Dit is zo’n domme opmerking. Het getuigt van een gebrekkige leesvaardigheid. Begrijpend leren lezen, noemde dat vroeger op school. De tekst zegt het volgende:

Alleen de vrouwen, de kleine kinderen, het vee en alles wat zich verder in de stad bevindt, al haar buit, mag u voor uzelf roven. U mag van de buit van uw vijanden, die de HEERE, uw God, u gegeven heeft, eten.

Nergens staat dat je met de kinderen en vrouwen kunt doen wat je wilt! Het verwijst naar het opeten van het vee… Tenzij Kristi er aan denkt om de vrouwen en kinderen op te eten?

Wat mochten ze dan doen met de vrouwen en kinderen? Laten we een stukje lezen in het volgende hoofdstuk.

Deuteronomium 21:10-14

Wanneer u ten strijde trekt tegen uw vijanden, en de HEERE, uw God, geeft hen in uw hand, zodat u hen als gevangenen wegvoert, en u ziet onder de gevangenen een vrouw die mooi van gestalte is, en u vat liefde voor haar op en u neemt haar voor uzelf tot vrouw, dan moet u haar uw huis binnenbrengen. Zij moet vervolgens haar hoofd kaalscheren, haar nagels knippen en de kleren van haar gevangenschap uittrekken. Zij moet in uw huis gaan wonen en een maand lang haar vader en haar moeder bewenen. Daarna mag u bij haar komen en haar man zijn, en zij zal u tot vrouw zijn. En als zij u niet meer genegen is, moet het zó zijn dat u haar laat gaan waarheen zij wil. U mag haar in geen geval voor geld verkopen of haar als slavin behandelen, want u hebt haar al vernederd.

Het mag duidelijk zijn dat de vrouwen niet werden verkracht. Dit is opmerkelijk! Waarom vraag je? Nou, als we kijken naar de cultuur in het oude Nabije Oosten dan zien we dat verkrachting door soldaten vrij normaal was. Het werd vaak gezien alsl essentieel voor de gang van zaken. De Israëlieten mochten dit echter niet doen.

Ook kregen de vrouwen 30 dagen om te rouwen. De Israëlische soldaat kon niet zomaar besluiten om zijn lusten te botvieren en haar meteen in bed te nemen. De soldaat moest wachten en haar laten rouwen. Misschien, als na die tijd zijn testosteronniveau gedaald was, zou hij van gedachten kunnen veranderen. Als hij dat deed, moest de vrouw bevrijd worden.

Het is ook goed om te weten dat in het oude Nabije Oosten oorlogsweduwen meestal straatarm waren. Vaak werden meegenomen als seksslavinnen, of werden ze gemarteld, verwaarloosd of gedood. In de Israëlische wet kregen deze vrouwen de kans om de waardigheid van een huwelijk en het hebben van een huishouden terug. Ze werden niet gezien als seksobjecten of bijvrouw; nee, ze moesten worden behandeld als echtgenoten. En dan lezen we in vers 14 dat, als dit huwelijk om wat voor reden dan ook niet stand zou houden, de man niet kon besluiten om de vrouw als slavin te verkopen.

Wenham zeiii

In een wereld waar oorlogen zijn, en dus krijgsgevangenen, stellen deze voorschriften in feite hoge eisen aan het gedrag [van de soldaten].

Context!

Dus, nogmaals, de indeling van de Bijbel, en in dit geval de Torah in hoofdstukken en verzen is niet ingebed in de Bijbelse tekst zelf. Het is meer de manier waarop geleerden dachten hoe ze het moesten lezen. Het grootste deel van de Torah is een vrij stromende tekst; dus een aaneenschakeling van tekst. De teksten moeten gelezen worden zonder titels, hoofdstukken of verzen. Ik geef toe, dit maakt het een beetje moeilijk om te bepalen waar secties beginnen en eindigen. Maar het niet lezen als één boek zal leiden tot foute conclusies, zoals Kristi, en met haar vele anderen, aantonen.



Johannes 3:16 Er is van alles mee mis

Overhaaste conclusies?

Oké, laten we eens luisteren naar haar laatste tekst in deze video. Gebaseerd op haar eerdere analyses van de diverse teksten, neem ik aan dat ze deze tekst waarschijnlijk om dubieuze redenen gaat afkraken.

God is geen liefde?

Alle mensen! Wat heb ik je gezegd? Hoe dan ook, ze heeft gelijk door te wijzen op die goddeloze naties die door God werden vernietigd. Wat onthult dit over hoe God over de wereld denkt? Velen zullen prediken, en nog veel meer geloven, dat God van iedereen houdt. En dat Hij van je zal houden, hoeveel vijandschap er van jou kant ook is. Hij houdt van je, ongeacht hoeveel vernietiging jij of je organisatie aanricht tegen Zijn volk. God houdt van de zondaar, maar Hij haat de zonde, toch?

Maar is dit waar? Is het waar dat God van je houdt als je Zijn Zoon, de Here Jezus, afwijst en veracht? Ik weet het, het is geen gemakkelijk onderwerp, maar het moet gezegd worden. De Schepper van hemel en aarde is geen lieve schattige oude man. Hij is heilig en rechtvaardig. Hij zal niet toestaan dat we Hem gebruiken als een boksbal.

Als ik naar Kristi luister, krijg ik de indruk dat ze dit bedoelt met ‘liefde’. Zoals een moeder of vader die zijn kind laat begaan telkens als het iets verkeerd doet… Omdat dat het liefdevolle is om te doen, toch? Straffen is zo liefdeloos en uit de tijd, toch?

En ja, er is een moment om je kinderen even te laten gaan, maar liefde gaat dieper dan dat. Liefde is veelzijdig. Het kent genegenheid op verschillende niveaus, maar als het niet overeenkomt met de volgende tekst, komt het uit een verkeerde bron:

1 Johannes 5:3

Want dit is de liefde tot God, dat wij Zijn geboden in acht nemen; en Zijn geboden zijn geen zware last.

Zeg ik dat God niet van de wereld houdt? Nee, Hij houdt wel van de wereld, maar niet in de gezellige Vaderlijke liefde die Hij voor Zijn kinderen heeft. De liefde die Hij voor de wereld heeft is van een ander niveau. Zijn liefde voor de wereld dicteert dat Hij eenvoudigweg niemand voor eeuwig verloren wil zien gaan. Met andere woorden, Hij wil niet dat Zijn schepping verloren gaat. Hij wil iedereen een kans geven om gered te worden. Zijn liefde gaat hand in hand met Zijn gerechtigheid. Mensen zomaar naar hun verdoemenis sturen zonder ze een kans te geven om gered te worden of zich te bekeren, gaat lijnrecht in tegen Zijn rechtvaardige natuur.

De gezellige liefde waar Kristi aan lijkt te denken, kan gevonden worden in de relatie die God met Zijn kinderen heeft.

Johannes 14:21

Wie Mijn geboden heeft en die in acht neemt, die is het die Mij liefheeft, en wie Mij liefheeft, hem zal Mijn Vader liefhebben; en Ik zal hem liefhebben en Mijzelf aan hem openbaren.

Heb je de voorwaarde voor deze warme liefde opgemerkt?

Johannes 14:23

Als iemand Mij liefheeft, zal hij Mijn woord in acht nemen; en Mijn Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen naar hem toe komen en bij hem intrek nemen.

Dus nogmaals, Johannes 3:16 verwijst naar Gods rechtvaardige liefde waarin Hij wil dat iedereen tot Christus komt en gered wordt.

2 Petrus 3:9

De Heere vertraagt de belofte niet (gelijk enigen dat traagheid achten), maar is lankmoedig over ons, niet willende, dat enigen verloren gaan, maar dat zij allen tot bekering komen.

Was Jezus niet God in het vlees?

Hij ze gaat helemaal de mist in. Het is waar dat er denominaties zijn die niet belijden dat Jezus God is. Deze denominaties behoren echter niet tot het orthodoxe christendom. Ik bedoel, dit is een punt waar zowel de rooms-katholieke als de protestantse kerk het over eens zijn. Ik zou dus heel voorzichtig zijn om kerkgenootschappen die de godheid van Christus ontkennen, überhaupt als christelijk te bestempelen!

Vervolgens zegt ze dat de leer van de incarnatie, die in feite betekent dat Jezus God zelf is, geen deel uitmaakte van het geloof van de vroege christenen. Ze zei dat dit pas veel later tot ontwikkeling kwam. Dit is op zijn zachtst gezegd beschamend. Iemand heeft haar huiswerk niet gedaan!

Polycarpus (69-155 na Christus) was de bisschop van de kerk in Smyrna en was een discipel van Johannes de Apostel.iii

Moge nu de God en Vader van onze Heer Jezus Christus, en de eeuwige hogepriester zelf, de Zoon van God Jezus Christus, u opbouwen in geloof en waarheid… en aan ons met u, en aan allen onder de hemel die nog zullen geloven in onze Heer en God Jezus Christus en in zijn Vader die hem uit de dood heeft opgewekt.

Ignatius (50-117 na Christus) was de bisschop van de kerk in Antiochië en ook een discipel van Johannes de Apostel.iv

Ignatius, die ook Theophorus is, aan haar die gezegend is in grootheid door de overvloed van God de Vader; die voorbestemd is vóór de eeuwen om voor altijd te zijn tot blijvende en onveranderlijke heerlijkheid, verenigd en uitverkoren in een ware passie, door de wil van de Vader en van Jezus Christus, onze God; zelfs aan de gemeente die in Efeze [van Azië] is, alle geluk waardig: overvloedige groet in Christus Jezus en in onberispelijke vreugde.

Dit zijn slechts twee van de vele christenen uit de eerste eeuw die Jezus God noemen.

En wat te denken van Justin de Martelaar (100-165 na Christus), een christelijke apologeet uit de tweede eeuw. vvi

Staat u mij toe eerst de profetieën te vertellen, wat ik wil doen om te bewijzen dat Christus zowel God als Heer der heerscharen wordt genoemd.

Daarom getuigen deze woorden er uitdrukkelijk van dat Hij [Jezus] door Hem [de Vader] die deze dingen heeft ingesteld, wordt getuigd als iemand die het verdient aanbeden te worden, als God en als Christus.

Maar denk ook aan de uitroep van Thomas toen hij Jezus zag na Zijn opstanding

Johannes 20:28

Mijn Heer en mijn God!

Concilie van Chalcedon

Kristi is misschien in de war over het feit dat de concilies pas later besloten om de goede christelijke leer vast te leggen.

Nog tijdens het leven van de apostelen hadden sommigen het al moeilijk om de goddelijkheid van Jezus in overeenstemming te brengen met zijn menselijkheid.

2 Johannes 1:7

Want er zijn veel misleiders in de wereld gekomen, die niet belijden dat Jezus Christus in het vlees gekomen is. Dat is de misleider en de antichrist.

Tijdens het Eerste Concilie van Nicea (325 na Christus) verklaarde de kerk dat God de Vader en Jezus de Zoon ‘consubstantiaal’ (met andere woorden: van dezelfde substantie) waren, waardoor het duidelijk werd dat Jezus in werkelijkheid goddelijk was op dezelfde manier als God goddelijk is. Ze gingen echter niet duidelijk genoeg in op het menselijke aspect van Jezus’ identiteit en gaven zo nog steeds ruimte voor ketterijen.

Het was het vierde oecumenische concilie in 451 na Christus, ook bekend als het Concilie van Chalcedon, waar leiders uit het hele christendom bijeenkwamen om de incarnatie van Christus voor eens en voor altijd vast te stellen.

God was niet verplicht om ons te redden

Ik weet niet zeker waarom ze zegt dat ‘Hij de mensheid een schuldgevoel heeft gegeven’ om te geloven of Hem te volgen. Echt niet! Het is toch niet zo dat mensen zo’n medelijden hebben met die arme, in elkaar geslagen Jezus aan het kruis, dat ze besluiten Hem te volgen… Alleen maar om Hem beter te laten voelen? Dat is een rare gedachte.

Maar Kristi heeft helemaal gelijk als ze zegt dat God nooit verplicht was om voor de mensheid te sterven. Misschien beseft ze niet wat ze net zei. Maar God had inderdaad kunnen besluiten om ons allemaal verloren te laten gaan. Maar dat heeft Hij niet gedaan omdat het niet overeenkomt met wie Hij is.

Hij kon niet zomaar vergeven…

Ja, dat zou dom zijn. Het gaat rechtstreeks tegen de gerechtigheid in. Kristi heeft hier duidelijk niet goed over nagedacht. Om het wat dichter bij huis te brengen. Wat willen we als iemand beroofd, in elkaar geslagen of vermoord wordt? Juist! Gerechtigheid. Maar kunnen we de overtreder niet gewoon vergeven? Ja, soms doen we dat bij kleine vergrijpen zoals het stelen van een appel of een brood omdat de dief honger had. Maar hoe zou Kristi reageren op deze aanpak als het gaat om een pedofiel of om een overvaller die net een oude man in elkaar heeft geslagen en zijn laatste geld heeft gestolen?

Gods eigen keuze

Nogmaals, het was Gods eigen keuze om voor de mensheid te sterven. Daar kunnen wij, mensen niets aan doen.

Maar om te zeggen dat Hij anders had kunnen beslissen omdat Hij andere regels had kunnen maken… Nou, dat is een beetje een kinderachtige manier van denken. Stel je voor dat God besloot om het kwaad niet te straffen. Wat zou dat betekenen voor het hele idee van rechtvaardigheid en gerechtigheid? Eerlijk waar! De meeste van onze wettelijke wetten komen voort uit het Joods-Christelijke wereldbeeld.

Geen leuk cadeau?

Oké, laten we realistisch zijn. Als ik iets stoms doe, zoals met mijn auto tegen een limited edition Lamborghini Veneno oprijden. Ik bedoel, mijn auto zou dat duel makkelijk winnen. Maar nu komt de eigenaar van die Lamborghini en eist 4.000.000 dollar. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar dit heb ik niet elke dag op zak. Dan komt er een andere man opdagen en ziet de puinhoop die ik heb gemaakt. Hij heeft medelijden met me omdat hij weet dat ik dat geld nooit zal kunnen betalen. Hij komt met een oplossing: hij zal de eigenaar een cheque uitschrijven om alle kosten te betalen. Maar, alleen als ik akkoord ga.

Wat denk jij nou! Ik was degene die dom en gevaarlijk handelde. Ik zou zelf moeten boeten voor mijn eigen fouten… Maar 4 miljoen? Wat een prachtig geschenk! Ik zou zo dankbaar zijn dat de man bereid was om me te helpen.

Alleen geloven is oneerlijk?

Je bent niet ‘alleen maar’ gered omdat je geloofd hebt. Nogmaals, ze distilleert dit uit één vers zonder rekening te houden met de rest van Gods woord. Ze zegt dat het niet uitmaakt wat je gedaan hebt en wat je bedoelingen waren. Dit slaat de plank volledig mis. Geloven in Jezus is veel meer dan het feitelijk accepteren van Zijn bestaan. Jakobus was hier heel duidelijk over. In zijn brief gaat hij heel ver om ons te leren dat geloven alles te maken heeft met je gedrag en intenties. Hij ging zelfs zo ver om te zeggen dat als iemand beweert een christen te zijn, maar dat niet laat zien in zijn leven, we ernstig kunnen twijfelen aan de eerlijkheid van die persoon.

Ik weet al waar dit heen gaat.

Hoe zit het met andere religies?

Nou, ik wilde wel dat ik het beter kon laten klinken dan dit, maar het is waar.

Johannes 14:6

Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij.

Jezus is de enige oplossing voor ons probleem. Maar hoe zit het dan met degenen die niet het geluk hebben gehad om in een christelijk gezin te worden opgevoed? Nou, ik ben één van die mensen. Ik had geen idee over het christendom. Ik geloofde van alles en nog wat, meestal dingen die mij het beste uitkwamen. Toen ik het evangelie voor het eerst hoorde, was ik helemaal niet geïnteresseerd! Ben je gek geworden? Ik, mijn pleziertjes opgeven? Pleziertjes, waarvan ik wist dat ze niet altijd even moreel waren. Ik bedoel, Paulus was niet gek toen hij zei dat iedereen Gods normen kent.

Romeinen 2:14-15

Want wanneer heidenen, die de wet niet hebben, van nature doen wat de wet zegt, zijn zij, hoewel zij de wet niet hebben, zichzelf tot wet. Zij tonen dat het werk van de wet geschreven is in hun hart. Daar getuigt ook hun geweten van, en hun gedachten onderling beschuldigen of ook verontschuldigen elkaar.

Zij die het Goede Nieuws nooit gehoord hebben

Maar hoe zit het met de mensen in landen waar het Evangelie niet wordt gehoord? Zij kunnen er toch ook niets aan doen dat ze Allah of een andere heidense god aanbidden!

Ik heb Romeinen 12 al even aangehaald, maar laten we ook nog even de verzen 12, 13 en 16 lezen

Romeinen 2:12-13,16

Want zij die zonder wet gezondigd hebben, zullen ook zonder wet verloren gaan, en zij die onder de wet gezondigd hebben, zullen door de wet geoordeeld worden. Niet de hoorders van de wet zijn immers rechtvaardig voor God, maar de daders van de wet zullen gerechtvaardigd worden.

Zo zal het gaan op de dag wanneer God de verborgen dingen van de mensen zal oordelen door Jezus Christus, overeenkomstig mijn Evangelie.

In eerste instantie ging het Paulus erom dat de Joden niet moesten denken dat zij zonder meer gered zouden zijn omdat ze nu eenmaal de wet van Mozes hadden. Maar het stukje over de heidenen lijkt te zeggen dat God alle mensen zal oordelen door Jezus Christus , en dat deze heidenen misschien de verlossing ‘aan hen zal worden toegeschreven’ op basis van hun impliciete, dat is verborgen, kennis en het volgen van Gods wet die in hun hart geschreven was, ongeacht een publieke of zelfs bewuste geloofsbelijdenis. Maar ik ben voorzichtig met deze uitleg. Het principe is dat God eerlijk zal oordelen en dat ieder mens wordt beoordeeld op basis van de kennis die hem wordt gegeven. Zou een heiden gered kunnen worden op basis van de verlossing die ‘aan hen wordt toegeschreven’ op basis van het volgen van hun impliciete kennis? Ik zal de mogelijkheid niet absoluut ontkennen maar de Bijbelse basis lijkt wat zwak voor deze uitleg.

Fronsende wenkbrauwen

Dat gezegd hebbende, ik heb hier wel nog wat anderen gedachten over en ik vermoed deze gedachten hier en daar een wenkbrauw zullen doen fronsen

Ten eerste, er is inderdaad geen hoop voor de ongelovige persoon die willens en wetens Gods geschenk van verlossing heeft afgewezen. Als iemand willens en wetens Gods verlossing heeft afgewezen, heeft hij alleen de vuurzee om naar uit te kijken.

Ik moet denken aan de gebeurtenis zoals beschreven in Openbaring 20, waar we kunnen lezen dat Jezus 1000 jaar zal regeren. Er staat dat Hij vergezeld zal worden door hen die de eerste opstanding genoten—dat zijn de heiligen die al gestorven zijn en de heiligen die nog in leven zijn.

Openbaring 20:6

Zalig en heilig is hij die deelheeft aan de eerste opstanding. Over hen heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en van Christus zijn, en zij zullen met Hem als koningen regeren, duizend jaar lang.

Maar als we samen met Christus mogen heersen, over wie heersen we dan? Nou, duidelijk de rest van de mensheid die nog niet besloten heeft om gered te worden door Jezus, en op dat moment nog op aarde leven. Deze mensen krijgen een unieke kans om te zien hoe het is om onder de heerschappij van Jezus te leven. Ze krijgen een echte kans om Zijn verlossingswerk te begrijpen. Ik kan me niet voorstellen dat Christus 1000 jaar over hen zal regeren om ze daarna zonder meer te verwerpen. Nee, ze hebben nog steeds hun kans om dan en daar gered te worden.

Maar, oké, er zijn natuurlijk nog steeds mensen die al lang voor deze tijd gestorven zijn. Hoe zit het met deze mensen?

Je wist misschien al dat de Bijbel leert dat God de heiligen zal opwekken als Jezus terugkomt, dat is die eerste opstanding, maar wist je ook van Jezus’ leerstellingen over een tweede opstanding? Hij zei dat mensen uit verschillende tijdperken tegenover elkaar komen te staan in ‘de dag des oordeels’. We zien daar een voorbeeld van in Matteüs 12.

Matteüs 12:41-42

De mannen van Ninevé zullen opstaan in het oordeel samen met dit geslacht en zullen het veroordelen, want zij hebben zich bekeerd op de prediking van Jona; en zie, meer dan Jona is hier! De koningin van het Zuiden zal opstaan in het oordeel samen met dit geslacht en het veroordelen, want zij is gekomen van de einden van de aarde om de wijsheid van Salomo te horen; en zie, meer dan Salomo is hier!

De brief aan de Hebreeën (6:4-6 en 10:26-29) zegt duidelijk dat we maar één kans hebben om gered te worden. Maar hoe zit het met een tweede kans van leven? Dat is anders en dat schijnt tijdens de opstanding te gebeuren. Ik verwijs naar de tweede opstanding, dit is de opstanding van hen die niet tot de heiligen behoren. Nogmaals, degenen die Christus willens en wetens hebben afgewezen in hun leven zullen op dat moment hun straf ontvangen. Maar in Matteüs 10:15 zei Jezus dat het voor sommigen ‘verdraaglijker’ zou zijn dan voor anderen. Als Gods enige doel van deze tweede opstanding is om al deze mensen ter dood te veroordelen, dan zouden Jezus’ woorden niet veel zin hebben gehad. Als ze allemaal de doodstraf krijgen in de vuurzee, dan zou het oordeel voor de één niet ‘verdraaglijker’ zijn dan voor de ander.

Veel overledenen hebben nooit de enige naam gekend waardoor redding mogelijk is.

Handelingen 4:12

En de zaligheid is in geen ander, want er is onder de hemel geen andere Naam onder de mensen gegeven waardoor wij zalig moeten worden.

Bovendien wil God dat de gehele mensheid een kans op verlossing krijgt.

2 Petrus 3:9

De Heere vertraagt de belofte niet (gelijk enigen dat traagheid achten), maar is lankmoedig over ons, niet willende, dat enigen verloren gaan, maar dat zij allen tot bekering komen.

Wat kan dit betekenen? Ik ben voorzichtig, maar het lijkt te impliceren dat uiteindelijk iedereen de kans krijgt om ‘ja’ of ‘nee’ te zeggen tegen de Verlosser.

God is eerlijk, rechtvaardig en genadig. Inderdaad, er is misschien geen tweede, derde of vierde kans om je te bekeren. Maar we weten wel dat God, in Zijn barmhartigheid, iedereen op zijn minst een eerste kans zal geven!

stop met zeuren

Hoe het ook zij, ik verbaas me over de koppigheid van veel mensen. Ze houden zich liever bezig met de details van het evangelie, ze beginnen liever eindeloze debatten over wat dit of dat vers betekent en of dat rechtvaardig en eerlijk is. In plaats daarvan zou ik deze mensen willen aansporen om te stoppen met zeuren en aan hun eigen ziel te gaan denken. Je zult altijd onderwerpen vinden om aan te twijfelen of over te debatteren, maar je zult misschien nooit een volgende kans krijgen om je te bekeren.

Niet jou zaken

De vraag wie er dan gered wordt en wie niet, is al oud. Het werd aan Jezus persoonlijk gevraagd.

Lukas 13

En iemand zei tegen Hem: Heere, zijn het weinigen, die zalig worden? En Hij zei tegen hen: Strijd om binnen te gaan door de nauwe poort, want velen, zeg Ik u, zullen proberen binnen te gaan en het niet kunnen

De Heer gaf geen precies antwoord. Hij zei eigenlijk zoiets van: “Dat gaat je niets aan, zorg jij nu maar dat je eerst zelf gered wordt!”

Kun je stoppen met geloven?

Het is interessant om te horen dat ze zo in de war is met wat ze denkt dat ‘geloven’ is.

De belangrijkste vorm van geloven die God van ons vraagt, is vertrouwen. Toen ik met één van mijn kinderen naar het zwembad ging, dook ik er meteen in. Mijn zoontje was bang om hetzelfde te doen, en terecht, want hij kon nog niet goed zwemmen. Ik moedigde hem aan om te springen en verzekerde hem dat ik hem zou opvangen. Natuurlijk geloofde hij dat ik in het zwembad was, maar geloofde hij ook mijn woorden dat ik hem zou vangen? Dat tweede ‘geloven’ vereiste vertrouwen.

Dus als Kristi ons uitdaagt om ons geloof uit te schakelen, moet ik weten wat ze bedoelt. Kan ik stoppen met geloven dat God bestaat? Nee! Dat is onmogelijk. De Bijbel leert ons dat niemand dat kan.

Romeinen 1:18-20

Want de toorn van God wordt geopenbaard vanuit de hemel over alle goddeloosheid en ongerechtigheid van de mensen, die de waarheid in ongerechtigheid onderdrukken, omdat wat van God gekend kan worden, hun bekend is. God Zelf heeft het hun immers geopenbaard. Want de dingen van Hem die onzichtbaar zijn, worden sinds de schepping van de wereld uit Zijn werken gekend en doorzien, namelijk én Zijn eeuwige kracht én Zijn Goddelijkheid, zodat zij niet te verontschuldigen zijn.

Sorry Atheïsten en agnosten, voor het citeren van deze tekst! Maar zeggen dat je het je ontbreekt aan geloof in God, wordt hier van tafel geveegd. Het woord van God zegt dat je willens en wetens de waarheid onderdrukt. En met deze opmerking kom ik bij de tweede vorm van geloof, die van vertrouwen. Ik vind het niet erg om Romeinen te citeren omdat ik meer vertrouwen heb in Gods woord dan in dat van atheïsten.

Terug naar Kristi’s uitdaging. Zou ik mijn geloof kunnen veranderen als het gaat om vertrouwen? Ja, dat zou ik kunnen. Ik kan besluiten om Gods voorzienigheid te negeren en proberen om alles zelf ten goede te laten keren. Dat zou ik kunnen doen, want iemand vertrouwen is een directe keuze die we kunnen maken.

Het mag duidelijk zijn dat ik die domme fout niet wil maken, maar veel Atheïsten hebben dat wel gedaan. Nogmaals, Paulus vertelt ons in Romeinen dat iedereen gelooft in het bestaan van God. Het feit dat ze zeggen dat ze niet geloven verandert daar niets aan. Ze kunnen het onderdrukken wat ze willen, het is er nog steeds. Maar als een atheïst mij vertelt dat hij niet meer in God gelooft, dan is dat waarschijnlijk meer omdat hij is gestopt is met het vertrouwen in de Heer. Ze begonnen atheïstische artikelen te lezen en langzaam maar zeker sijpelden verwarring en wantrouwen binnen. Tot het punt waarop ze niets meer van God, Jezus en de Bijbel wilden vertrouwen.

Conclusie

Wat is de uiteindelijke conclusie? Nou, dat het is een lange video is geworden. Maar even behalve dat, zou ik zeggen dat het duidelijk is geworden dat deze mevrouw vooral kritiek heeft op allerlei stropopredenering (stroman/vogelverschrikker). Een stroman drogredenering is een type drogreden waarbij men niet het werkelijke standpunt van de tegenstander weerlegt maar een karikatuur daarvan. Men legt het standpunt van de tegenstander op zo’n manier uit veel makkelijker te weerleggen wordt. Kristi doet dit ook. Ze pakt een tekst en geeft er een draai aan en begint dan de verdraaide versie te weerleggen. Dit is typisch wat veel atheïsten doen. Het is een makkelijke manier omdat veel mensen niet precies op de hoogte zijn van wat het werkelijke argument inhoudt.

Wat ook opvalt is dat mensen als Kristi er erg goed in zijn om op heel veel punten tegelijk kritiek te hebben. Ze pakt één of twee verzen en daar gooit ze vervolgens een veelvoud aan kritiek tegenaan. Dat maakt het heel moeilijk om er iets tegenin te brengen. Daarom is deze video ook zo lang. Een video kan je pauzeren, maar in het echte leven niet en als je dus als christen dan zo’n bombardement aan klachten wil weerleggen, zul je al snel de aandacht van de toehoorders verliezen… Het duurt de meeste mensen gewoon te lang. De atheïst lijkt gewonnen te hebben.

Wat mij trouwens ook opviel was dat Kristi heel in het begin zei

Het is nu meer dan 13 jaar later. Ik heb de ultieme waarheid niet gevonden, maar ik denk dat dat het punt is. Om op een punt te komen waarop je je op je gemak voelt door gewoon te zeggen: ik weet het niet, ik weet niet wat er verder gaat, ik weet niet wie God is, ik weet niet wat mijn doel hier op aarde is, ik ben gewoon ik.

Ik weet niet hoe het met jou zit maar deze gedachte zou mij niet geruststellen. Hoe kan je nu op je gemak zijn als je dit soort diepe levensvragen niet beantwoord wilt zien?

Maar dat zij daar dan geen last van zou hebben, is tot daar aan toe, maar vervolgens zegt ze dit:

Mijn doel hier is om je te helpen en aan te moedigen je eigen pad te vinden en om je te helpen bij het deconstrueren, en het uitzoeken van deze dingen waar we niet aan mochten twijfelen toen we opgroeiden in de kerk.

Kristi is wat je zou noemen, een agnostische atheïst. En ze wil je heel graag helpen. Waarmee dan? Nou, ze doet in ieder geval niet erg haar best om je te helpen met geloofsvragen. Haar hele kanaal is toegewijd aan het ontkrachten van het christelijke geloof. Dat vind ik raar. Helemaal als je haar moet geloven als ze zegt dat ze wil helpen in je zoektocht naar je eigen pad. Dat pad kan volgens haar kanaal niet het christelijke pad zijn, zoveel is wel duidelijk.

Het is lastig om met mensen als Kristi te discussiëren. Bijna alle atheïsten doen hetzelfde. Ze brengen een veelheid aan klachten tegen het geloof in, maar denken dat ze zelf geen goede argumenten voor hun atheïstische wereldbeeld hoeven aan te voeren. Atheïsten zeggen dat iemand die in God gelooft een bewijsplicht heeft. Geloof je in God? Bewijs dan eerst maar eens dat Hij bestaat!

Stel je nu eens voor dat zowel ik als Kristi voor de recherche werken. En stel je voor er is brand gesticht in een fabriek. Het is een grote zaak dus zowel Kristi als ik worden er heen gestuurd om het te onderzoeken. We kijken beiden rond. Nadat ik alle aanwijzingen heb doorgenomen en allerlei mensen heb ondervraagd, kom ik tot de conclusie dat meneer X het heeft gedaan. Maar Kristi’s antwoord is negatief: “Niks hoor, meneer X heeft het niet gedaan!” Waarop ik vraag: “wie heeft het dan gedaan? Heb jij een andere verdachte in het hoofd?” Waarop Kristi simpelweg antwoord dat zij gewoon een gebrek aan geloof heeft in het feit dat meneer X het gedaan kan hebben. Nu vraag ik je, is zij in dit verhaal een goede rechercheur? Nee natuurlijk niet! Eenvoudigweg mijn verdachte zonder enige goede reden afwimpelen als onzin is niet wat een goede rechercheur hoort te doen. Een goede rechercheur zou goede argumenten moet aanvoeren en met een goed beargumenteerd alternatief moeten aankomen. Alleen maar zeggen dat mijn bevindingen niet kloppen is niet goed genoeg.

In ieder geval, het heeft even mogen duren voordat ik deze video kon uploaden. Ik geloof niet dat ik eerder zo’n lange video heb gemaakt.

Ik ben benieuwd wat je van mijn uitleg vind. Laat het me maar weten in de commentaar sectie hieronder. Denk eraan! Ik ben vooral actief op mijn Odysee kanaal. Je vindt een link naar dat kanaal in de beschrijving van deze video of op mijn website.

Ik stel jullie gebeden en steun zeer op prijs! Kijk in de beschrijving van deze video om te zien hoe je me kunt helpen. Ik zal daar ook een link plaatsen naar zowel de Nederlandse als de Engelse transcripties van deze video.

God’s zegen, bedankt voor het kijken en, zo de Heer wil, zien we elkaar in de volgende video!





Eindnoten:

i Chabad.org. De Talmoed, Ketubot: 39b, Engelse vertaling: Adin Even-Israel (Steinsaltz) en Nederlandse vertaling: Jurgen Hofmann, [internet] geraadpleegd 20 augustus 2023, https://www.chabad.org/torah-texts/5449931/The-Talmud/Ketubot/Chapter-3/Daf-39b

ii Wenham, John William. The Goodness of God. Nederlandse vertaling: Jurgen Hofmann, Downers Grove, IL: InterVarsity, 1974. p. 96.

iii Polycarpus, Filippenzen, 12:2, [internet] geraadpleegd 26 augustus 2023, http://www.earlychristianwritings.com/

iv Ignatius, Brief aan de Efeziërs, 0.0. (Dit is de Groet.), [internet] geraadpleegd 26 augustus 2023, http://www.earlychristianwritings.com/

v Justin Martyr, Dialoog met Trypho, 36. ANF, I:212, [internet] geraadpleegd 26 augustus 2023, http://www.earlychristianwritings.com/

vi Justin Martyr, Dialoog met Trypho, 63. ANF, I:229, [internet] geraadpleegd 26 augustus 2023, http://www.earlychristianwritings.com/

5 1 stem
Article Rating
Abonneer
Laat het weten als er
guest

0 Comments
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
%d bloggers liken dit: